Alexander Ivanovich Herzen.
Ang aklat ng Herzen ay nagsisimula sa mga kuwento ng kanyang mga nannies tungkol sa pamilya ng Mycena sa Moscow sa Moscow, 1812, nakikibahagi sa Pranses (A. I. Mismo ang isang maliit na bata); Nagtatapos sa European impression ng 1865 - 1868. Sa totoo lang, ang mga alaala sa eksaktong pakiramdam ng salitang "ang dating at ang Duma" ay hindi maaaring tawagin: Nakatagpo kami ng isang pare-parehong kuwento, tila lamang sa unang limang bahagi ng walong (bago lumipat sa London noong 1852); Susunod - isang bilang ng mga sanaysay, mga artikulo sa journalistic na matatagpuan, gayunpaman, sa magkakasunod na pagkakasunud-sunod. Ang ilang mga kabanata ng "nakaraan at dum" ay orihinal na nakalimbag bilang mga independiyenteng bagay ("Western arabesques", "Robert Owen"). Inihambing ni Herzen ang "pagbili at Duma" sa bahay, na patuloy na nakumpleto: sa "isang hanay ng mga pag-atake, mga add-on, outgun."
Unang bahagi - "Mga Bata at Unibersidad (1812 - 1834)" - naglalarawan ng benepisyo ng buhay sa bahay ng Ama - Smart Ipochondrik, na tila isang anak na lalaki (pati na rin ang tiyuhin, tulad ng mga kaibigan ng kabataan ng Ama - Halimbawa, OA Zhesstosova) Karaniwang lunas ng XVIII sa.
Ang mga kaganapan ng Disyembre 14, 1825 ay may matinding epekto sa imahinasyon ng bata. Noong 1827, natutugunan ni Herzen ang kanyang malayong kamag-anak na si N. Ogarev - ang hinaharap na makata, mahal na mga mambabasa ng Russia noong 1840 hanggang 1860s; Sa kanya, ang Herzen ay hahantong sa palalimbagan ng Russia sa London. Parehong lalaki gustung-gusto Schiller napaka; Sa iba pang mga bagay, mabilis silang nagdadala sa kanila at ito; Ang mga lalaki ay tumingin sa kanilang pagkakaibigan bilang isang unyon ng mga pampulitikang conspirators, at isang beses sa gabi sa mga bundok ng maya, "hugging, sinumpaan, sa isip ang buong Moscow, donasyon<…> Buhay sa iyong pinili<…> Labanan. Ang mga radikal na pananaw ng Herzen ay patuloy na nangangaral at mature - isang estudyante ng Physico-Mathematical Department of Moscow University.
Ikalawang bahagi - Bilangguan at sanggunian (1834 - 1838) ": Ayon sa isang gawa-gawa kaso tungkol sa mapanlinlang ang kanyang kamahalan Herzen, Ogarov at iba pa mula sa kanilang unibersidad bilog na inaresto at desterado; Herzen sa Vyatka ay naglilingkod sa tanggapan ng panlalawigang panuntunan, na responsable para sa statistical department ; sa kani-kanilang mga kabanata "Ang mga at Dum" ay nakolekta ng isang buong koleksyon ng malungkot na mga kaso ng anekdical mula sa kasaysayan ng pamamahala ng probinsiya.
Dito, A. L. Vitberg ay napaka-expressively inilarawan, kung kanino Herzen nakilala sa link, at ang kanyang may talino at kamangha-manghang proyekto ng templo sa memorya ng 1812 sa mga bundok ng maya.
Noong 1838, inilipat si Herzen kay Vladimir.
Bahagi ng ikatlo - "Vladimir-on-klyazma" (1838 - 1839) "- Romantikong kasaysayan ng pag-ibig ni Herzen at Natalia Aleksandrovna Zakharian, iligal na anak na babae Uncle Herzen, na nagdala mula sa isang semi-dish at masamang tiyahin. Ang mga kamag-anak ay hindi sumasang-ayon sa kanilang kasal ; Noong 1838, dumating si Herzen sa Moscow, kung saan siya ay ipinagbabawal na pumasok, tumatagal ng nobya at lihim na kasal.
Sa bahagi ng ikaapat - "Moscow, Petersburg at Novgorod" (1840 - 1847) "Inilalarawan ang intelektwal na kapaligiran ng Moscow ng panahon. Bumabalik mula sa Link Herzen at Ogarov Nakakuha kasama ng mga batang Hegelian - isang bilog ng Stankevich (una sa lahat - may Belinsky at Bakunin) . Sa kabanata na "hindi atin" (tungkol sa Homyakov, Kireevskiy, K. Aksakov, Chaaadaev) sabi ni Herzen tungkol sa katotohanan na ang mga western at slavophiles ay pinagsama. (Dito ay tinutukoy bilang mga paliwanag, kung bakit ang slavophilism ay hindi maaaring halo sa opisyal na nasyonalismo, at pangangatuwiran tungkol sa komunidad ng Russia at sosyalismo).
Noong 1846, ayon sa ideolohikal na mga dahilan, si Ogarev at Herzen mula sa marami, una sa lahat, mula sa Granovsky (isang personal na away sa pagitan ng Glanovsky at Hernzen, dahil naniwala siya, at ang iba ay hindi naniniwala sa imortalidad ng kaluluwa - isang katangian na katangian ng panahon); Pagkatapos nito, si Herzen at nagpasiya na umalis sa Russia.
Bahagi limang ("Paris - Italya - Paris (1847 - 1852): Bago ang rebolusyon at pagkatapos ng kanyang") ay nagsasalita tungkol sa mga unang taon na hawak ni Herzen sa Europa: tungkol sa unang araw ng Ruso, sa wakas ay natagpuan sa Paris, kung saan marami sa katotohanan na Siya ay nilikha na nabasa ko sa aking tinubuang-bayan na may gayong kasakiman: "Kaya, talagang nasa Paris, hindi sa isang panaginip, ngunit sa katotohanan: ito ang haligi ng vandom at rue de la paix"; Sa pambansang kilusan ng pagpapalaya sa Roma, tungkol sa "Young Italy", tungkol sa Pebrero Revolution of 1848 sa France (lahat ng ito ay inilarawan nang maikli: Ipinadala ni Herzen ang mambabasa sa kanyang "mga titik mula sa France at Italya"), tungkol sa paglipat sa Paris - Karamihan sa Polish, kasama ang kanyang mystical Mesianic, Katoliko pathos (sa pamamagitan ng ang paraan, tungkol sa mitskevich), tungkol sa Hunyo araw, tungkol sa kanyang pagtakas sa Switzerland, at iba pa.
Na sa ikalimang bahagi, ang sunud-sunod na pahayag ng mga kaganapan ay naantala ng mga independiyenteng sanaysay at mga artikulo. Sa intermediate "Western arabesques" Herzen - malinaw naman impressed sa pamamagitan ng Napoleon III rehimen - na may kawalan ng pag-asa, siya ay nagsasalita ng kamatayan ng Western sibilisasyon, tulad ng isang mahal para sa bawat Russian sosyalista o liberal. Ang Europa ay nawasak ng lahat ng mga bosses sa kanyang materyal na kagalingan, bumababa ang kaluluwa. (Ang paksang ito ay nagiging leitmotif ng "nakaraan at wakas": tingnan, halimbawa: Ch. "John Stewart Mill at ang kanyang aklat na" sa Liberty "sa ika-anim na bahagi.) Ang tanging paraan mula sa Herzen ay nakikita sa ideya ng Isang sosyal na estado.
Sa mga kabanata tungkol kay Proudhon, nagsusulat si Hernzen tungkol sa mga impression ng dating (hindi inaasahang lambot ng Proudhon sa personal na komunikasyon), at ang kanyang aklat na "sa katarungan sa Simbahan at sa rebolusyon". Ang Herzen ay hindi sumasang-ayon kay Proudhon, na naghahain ng tao sa "Diyos na hindi makatao" na makatarungang estado; Sa ganitong mga modelo ng Social State - ang mga ideologist ng rebolusyon ng 1891, tulad ng Bahef o Russian sixties - Patuloy si Herzen, na nagdadala ng mga rebolusyonaryo na may Arakcheev (tingnan, halimbawa, Ch. "Robert Owen" sa bahagi ng Sixth) .
Lalo na hindi katanggap-tanggap para sa Herzen, ang saloobin ni Proudhon sa isang babae ay ang proprietary attitude ng Pranses na magsasaka; Tungkol sa tulad kumplikado at masakit na mga bagay bilang pagtataksil at paninibugho, Prudon hukom masyadong primitive. Tone Herzen ay malinaw na ang paksang ito ay malapit at masakit para sa kanya.
Ang ikalimang bahagi ng dramatikong kasaysayan ng pamilyang Herzen sa mga huling taon ng buhay ni Natalia Aleksandrovna sa mga huling taon ng buhay ni Natalia Aleksandrovna: Ang bahaging ito ng "nakaraan at Dum" ay na-publish maraming taon pagkatapos ng kamatayan ng mga iyon inilarawan dito.
Ang mga kaganapan sa Hunyo ng 1848 sa Paris (ang madugong pagkatalo ng pag-aalsa at ang acceleration ng Napoleon III), at pagkatapos ay isang malubhang karamdaman ng nakamamatay na paraan ng isang maliit na anak na babae sa impressionable Natalia Aleksandrovna, sa pangkalahatan ay madaling kapitan ng sakit sa mga pag-atake ng depression. Ang mga nerbiyos nito ay napakatindi, at siya, gaya ng maaaring maunawaan mula sa pinigil na kuwento ni Hernzen, ay pumasok sa napakalapit na relasyon sa Herveg (isang kilalang Aleman na makata at ang sosyalista, ang pinakamalapit na kaibigan ng Herzen), na hinawakan ng mga reklamo ang kalungkutan ng kanyang hindi kasindak-sindak na kaluluwa. Ang Natalia Alexandrovna ay patuloy na nagmamahal sa kanyang asawa, ang itinatag na posisyon ng mga bagay ay nagpapahirap sa kanya, at sa wakas ay naunawaan niya ang pangangailangan na pumili, nagpapaliwanag sa kanyang asawa; Ipinahayag ni Herzen ang pagpayag sa diborsyo, kung may kalooban niya; Ngunit si Natalia Alexandrovna ay nananatili sa kanyang asawa at break sa Herveg. (Narito, ang hernent ay nasa satirical paints, ang buhay ng pamilya ni Herven, ang kanyang asawa na si Emma - anak na babae ng tagabangko, na kasal dahil sa kanyang pera, masigasig na Aleman, obessing na nagbabantay, sa kanyang opinyon, ang kanyang asawa. Sinabi ni Emma na hiniling ni Herzen ang kanyang Kaligayahan sa pamilya. Para sa kalmado na herven.)
Pagkatapos makipagkasundo, ang Herzen ay gumugol ng ilang maligayang buwan sa Italya. Noong 1851 - ang ina ni Hernzen at ang maliit na anak na lalaki ni Kolya ay namatay sa pagkawasak. Samantala, si Herveg, ay hindi nagnanais na ilagay ang kanyang pagkatalo, pag-aatubili ng mga reklamo sa Herzen, nagbabanta na patayin sila o magpakamatay at, sa wakas, ipaalam na ang mga karaniwang kakilala ay nangyari. Para sa Herzen, ang mga kaibigan ay itinalaga; May mga hindi kanais-nais na mga eksena na may pag-alaala sa mga lumang utang ng pera, na may manu-manong disenyo, pag-publish sa mga periodical at iba pa. Sa lahat ng ito, hindi maaaring lumipat si Natalia Alexandrovna at namatay noong 1852 pagkatapos ng isa pang panganganak (tila mula sa Chakhotka).
Ang ikalimang bahagi ay nagtatapos sa seksyon na "Russian Shadows" - mga sanaysay tungkol sa mga emigrant ng Russia kung saan ang Herzen ay nakipag-usap ng maraming. Ni Sazonov, si Kasamang Herzen sa unibersidad, marami at medyo masindak sa Europa, na mahilig sa mga proyektong pampulitika sa katotohanan na si Belinsky ay hindi masyadong "pampanitikan" sa sentimos, halimbawa, para sa Herzen, ang Sazona na ito ang uri ng Ang Ruso na tao sa ngayon, isang puwang na nakakubli "ang kalaliman ng mga pwersa" na hindi nangangailangan ng Russia. At dito, pag-alala sa mga kapantay, si Hernzen sa harap ng mapagmataas na bagong henerasyon - "mga ikaanimnapung taon" - "ay nangangailangan ng pagkilala at katarungan" para sa mga taong ito na "isinakripisyo sa lahat,<…> na sila ay nag-aalok ng isang tradisyonal na buhay,<…> Dahil sa kanyang mga convictions<…> Walang mga taong tulad lamang na pumasa sa archive ... " Av Engelson para sa Herzen - isang tao ng henerasyon ng Petrashevtsev sa kanyang sariling "masakit na donom", "napakalaking pagmamataas", na binuo sa ilalim ng pagkilos ng "tray at maliit" na mga tao, na pagkatapos ay ginawa ang karamihan, na may "pag-iibigan ng sarili- Pagsubaybay, pagsusuri sa sarili, katibayan sa sarili "- at bukod dito ay may malungkot na paglilitis at kawalan ng kakayahan sa pagsusumikap, pagkamayamutin at kahit kalupitan.
Bahagi ng ikaanim. Matapos ang kamatayan ng kanyang asawa, si Herveg ay lumipat sa Inglatera: Pagkatapos na ginawa ni Herveg ang drama ng pamilya ni Hernzen sa pag-aari ng paglutas, kinailangan ni Herzen ang hukuman ng arbitrasyon ng demokrasya sa kanyang relasyon sa herveeg at kinikilala ang katumpakan ni Herzen. Ngunit ang kalmado ng Herzen ay hindi natagpuan sa ganoong "hukuman" (hindi ito), ngunit sa trabaho: Siya ay "nagsimula<…> Para sa "Peda at Duma" at para sa aparato ng Russian printing house. "
Ang may-akda ay nagsusulat tungkol sa kapaki-pakinabang na kalungkutan sa kanyang pagkatapos London London ("malungkot sa pamamagitan ng London, sa kanyang bato laterals,<…> Nang hindi nakakakita ng higit sa isang beses isang hakbang mula sa isang solidong mist ng opal at pagtulak sa ilang mga tumatakbo na mga anino, nabuhay ako ng maraming "); Ito ay kalungkutan sa gitna ng karamihan: Inglatera, ipinagmamalaki ng kanyang "kanlungan", ay puno ng mga emigrante; Sa kanila nang nakararami, bahagi ng Sixth ("England (1852 - 1864)").
Mula sa mga pinuno ng European sosyalista at pambansang kilusan ng pagpapalaya, kung saan ang Herzen ay pamilyar sa ilang - malapit (ch. "Bundok peak" - tungkol sa Mazcini, Ice-Roll, Koste, atbp; Ch. "Camicia Rossa" sa kung paano England Kinuha ang Garibaldi - tungkol sa buong bansa na sigasig at intrigues ng gobyerno na hindi nais na makipag-away sa France), sa mga tiktik, mga kriminal, pagpapalaki ng mga benepisyo sa ilalim ng tatak ng tatak ng mga pang-ago (ch. London volnitsa limampung talampakan). Kumbinsido sa pagkakaroon ng isang pambansang karakter, Herzen devotes ilang mga sanaysay na may paglipat ng iba't ibang mga nasyonalidad ("Polish tao", "Germans sa paglipat" (dito, makita, sa partikular, ang katangian ng Marx at Marxidov - "sulpuriko shay"; Sinabi ni Herzen na ang mga tao ay hindi tapat na may kakayahang lahat para sa pagkawasak ng isang pampulitikang karibal; Si Marx ay nagbabayad ng herzen). Ang Herzen ay partikular na kakaiba upang obserbahan kung paano lumilitaw ang mga pambansang character sa isang banggaan sa bawat isa (tingnan ang nakakatawa paglalarawan kung paano ang mga gawa ng Pranses ay Itinuturing sa Ingles na hukuman - ch. "Dalawang proseso").
Part Seventh. Nakatuon sa aktwal na emigrasyon ng Russia (tingnan, halimbawa, mga indibidwal na sanaysay tungkol sa M. Bakunin at V. PREHERIN), ang kasaysayan ng libreng Russian printing house at ang "Bell" (1858 - 1862). Ang may-akda ay nagsisimula sa ang katunayan na mayroong isang hindi inaasahang pagbisita sa kanya ng ilang koronel, isang tao, na hinuhusgahan ng lahat, ignorante at hindi sa lahat ng di-liberal, ngunit isinasaalang-alang ang tungkulin na lumitaw sa Herzen bilang isang boss: "Agad kong nadama ang sarili ko bilang isang pangkalahatang. " Unang ch. - "Apgey at perige": Ang malaking katanyagan at impluwensya ng "Bell" sa Russia ay gaganapin pagkatapos ng kilalang mga sunog sa Moscow at lalo na matapos ang Herzen na dared na naka-print upang suportahan ang mga pole sa panahon ng kanilang pag-aalsa ng 1862
Bahagi ng ikawalo (1865 - 1868) ay walang pangalan at pangkalahatang tema (hindi nakakagulat ang unang kabanata nito ay "walang komunikasyon"); Narito ang inilarawan ng mga impression na gumawa ng may-akda sa pagtatapos ng 60s. Iba't ibang mga bansa sa Europa, at Europa ay nakikita pa rin si Hernzen bilang kaharian ng mga patay (tingnan ang kabanata sa Venice at ang "mga propeta" - "Daniels", na nagpapahiwatig ng Imperial France, sa pamamagitan ng paraan, tungkol sa P. Lero); Hindi nakakagulat ang buong kabanata - "Mula sa oras" - ay nakatuon sa mga matatandang lalaki, isang masuwerteng at sikat na tao. Ang tanging lugar sa Europa, kung saan maaari ka pa ring mabuhay, ang Herzen ay tila Switzerland.
Nakumpleto ang "nakaraan at Duma" "mga lumang titik" (mga teksto ng mga titik sa Herzen mula N. Polevoy, Belinsky, Ganovsky, Chaadaev, Proudhon, Karlalyl). Sa paunang salita sa kanila, sinasalungat ni Herzen ang liham - "aklat": sa mga titik sa nakaraan "ay hindi inireseta ang lahat ng puwersa, bilang mga pagpindot sa aklat. Random na nilalaman ng mga titik, ang kanilang madaling kadalian, ang kanilang pang-araw-araw na alalahanin ay nagdadala sa amin ng mas malapit sa pagsulat. " Kaya ang pag-unawa sa mga titik ay katulad ng sa buong aklat ng mga alaala ni Herzen, kung saan siya, sa tabi ng mga hatol tungkol sa European sibilisasyon, sinubukang i-save at pagkatapos ay ang pinaka "random" at "araw-araw". Tulad ng nakasaad sa XXIV ch. Ang ikalimang bahagi, "ano, sa pangkalahatan, mga titik, kung hindi isang tala tungkol sa maikling panahon?".
Ang aklat na ito ay nagsisimula sa mga alaala ni Nanniki Herzen tungkol sa pamilya ng pamilya noong 1812, nang ang Pranses ay nasa Moscow. Ang dulo ay bumaba sa 1865-1868. Inilalarawan nito ang mga impression ng Europa. Maaari itong sabihin na ang mga alaala ay matatagpuan lamang sa unang limang bahagi, ang iba ay sanaysay at mga kuwento, ang ilan sa kanila ay naisip bilang mga independiyenteng gawa.
Inilalarawan ng unang bahagi ang mga sandali ng buhay sa bahay ng Ama. May herzen nakilala ang isang malayong kamag-anak N. Harev, na sa kalaunan ay naging, ang kanyang associate at tulad ng pag-iisip na tao. Magkasama silang humantong sa mga bahay sa pag-print ng Russia sa London. Sa ikalawang bahagi, ang mambabasa ay nagsasalaysay sa sanggunian, ayon sa isang gawa-gawa kaso ng insulto ang kanyang kamahalan. Si Herzen ay nakakatugon sa A.L. Witberg, na nagdidisenyo ng templo sa mga bundok ng maya. Ang ikatlong bahagi ay ang kuwento ng pag-ibig ni Herzen at Natalia Aleksandrovna, ang extramarital na anak na babae ni Uncle Herzen. Pamilya laban sa kasal na ito, ngunit umalis sila para sa Moscow, kung saan sila ay lihim na nakoronahan. Ang ikaapat na bahagi ay nakatuon sa intelektuwal na kapaligiran ng lipunan ng Moscow. Sa pagbabalik mula sa sanggunian, si Hernzen kasama ang kanyang kasamahan ogarev, ay naging malapit sa bilog ni Stankevich. 1846 ay minarkahan ng mga hindi pagkakasundo sa pagitan ng granovsky at herzen. Hindi nila ibinahagi ang mga pananaw ng bawat isa sa imortalidad ng mga kaluluwa. Isa na naniniwala dito, ang iba - hindi. Si Herzen ay umalis sa Russia. Ang unang taon sa Europa ay inilarawan sa ikalimang bahagi. Sinabi ni Herzen tungkol sa kilusang pambansang pagpapalaya sa Roma, tungkol sa rebolusyon sa France, noong Pebrero 1848, tungkol sa Polish emigrants sa Paris, tungkol sa kanyang pagtakas sa Switzerland. Mga pagkakasunod-sunod ng kaganapan ay nag-abala sa mga sanaysay at mga kuwento ng may-akda
Ang kahanga-hangang rehimen ni Napoleon III, si Herzen ay nagsasalita tungkol sa pagkamatay ng western sibilisasyon. Ang Mesh, na sumira sa Europa, ay nagpapalabas ng kulto ng mga benepisyo sa materyal. Ang kaluluwa ay nawala sa ito. Ang kaligtasan ay maaaring ang paglikha ng isang sosyal na estado. Ito ay nagiging pangunahing string na dumadaan sa buong produkto ng may-akda. Sumulat si Herzen tungkol kay Prudon at ang kanyang aklat na "sa katarungan sa Simbahan at sa rebolusyon." Tinanggihan niya ang ideya ni Proudhon na isakripisyo ang isang tao para sa isang makatarungang estado. Proudhon, pati na rin ang iba pang mga ideologo tulad ng BA BEF, hindi sumasang-ayon sa Herzen. Ang galit na paghatol sa pagmamay-ari na relasyon ng Proudhon sa mga kababaihan ay nagiging sanhi ng herzen halata kawalang-kasiyahan, lalo na ang tema ng paninibugho at pagtataksil. Samakatuwid, ito ay nagiging malinaw na ang paksang ito ay malapit sa Herzen. Sa pagtatapos ng ikalimang bahagi, ang kasaysayan ng mga nakaraang taon ng buhay Natalia Aleksandrovna. Siya ay nakalimbag, pagkatapos ng maraming taon, pagkatapos ng kamatayan ng kanyang mga bayani.
Sa ika-anim na bahagi, ang Herzen ay nagsasalita tungkol sa paglipat sa England at hukuman sa Herveg, na gumawa ng trahedya ng pamilya ng publiko. Inilalarawan niya ang kanyang kalungkutan at pagkatapos ay buhay. Ang ikapitong bahagi ay nakatuon sa mga emigrante ng Russia at ang kasaysayan ng Russian printing house. Ang ikawalong bahagi ay tinatawag na "walang komunikasyon" dahil wala itong karaniwang paksa. Ang gawain ng mga titik na isinulat ni Belinsky, Ganovsky, Proudhon at iba pa sa Herzen ay nagtapos sa trabaho. Sinasalungat niya ang aklat na may mga titik, na naniniwala na ang kanilang nilalaman at pangangalaga ay nagdadala sa mambabasa sa may-akda ng mga titik.
Ang aklat ni Alexander Ivanovich "Ang Pagbili at Duma", ang maikling nilalaman na aming isasaalang-alang, ay inilathala noong 1868. Nagsisimula ito sa mga kuwento ng mga nannies ng may-akda tungkol sa kung paano lumalakad ang pamilya ng Herzen sa paligid ng Moscow ng Pranses noong 1812. Si Alexander Ivanovich mismo ay isang batang lalaki. Nagtatapos ang trabaho sa mga kaganapan ng 1865-1868, ang mga impression ng Herzen mula sa paglalakbay sa Europa.
Sa totoo lang, imposibleng tawagan ang mga alaala sa buong kahulugan ng salitang "dating at duma". Ang buod ng trabaho ay hindi nagbibigay ng isang kumpletong pagtatanghal ng istraktura ng pagsasalaysay, kaya una naming tandaan na lamang sa unang limang bahagi (lahat ng mga ito 8) Nakatagpo kami ng isang pare-parehong pagtatanghal ng mga kaganapan. Dagdag pa, pagkatapos mong ilipat ang may-akda sa London noong 1852, ang isang bilang ng mga journalistic articles, sanaysay, ang katotohanan, na matatagpuan sa magkakasunod na pagkakasunud-sunod ay sinundan. Dapat sabihin na ang ilan sa mga ulo ng trabaho ay unang inilathala bilang mga independiyenteng bagay ("Robert Owen", "Western Arabesque"). Kinukumpara ni Herzen ang kanyang paglikha sa isang patuloy na nakumpletong bahay na may kabuuan ng mga flibel, add-on at pag-atake.
Ang "Bata at Unibersidad" ay ang pangalan ng unang bahagi ng gawaing "Puroba at Duma". Buod ng susunod nito. Tumatagal ng tungkol sa oras mula 1812 hanggang 1834. Ang unang bahagi ng gawain ay naglalarawan ng pangunahing buhay ni Hernzen sa bahay ng Ama. Ito ay smart hypochondrik. Mukhang siya ay isang anak na lalaki (pati na rin ang tiyuhin, at ang mga kaibigan ng kabataan ng ama) isang tipikal na $ ika-18 siglo.
Ang mga pangyayari na naganap noong Disyembre 14, 1825 ay lubhang naiimpluwensyahan ng imahinasyon ng bata. Si Herzen noong 1827 ay nakilala N. Ogarev, ang kanyang malayong kamag-anak. Ito ay isang makata sa hinaharap, kasama ang herzen ay patuloy na humantong sa Russian printing house sa London. Ang parehong mga lalaki ay mahilig sa Schiller. Tinitingnan nila ang kanilang pagkakaibigan bilang unyon ng dalawang pampulitikang conspirators. Minsan sa maya sa maya, nanunumpa sila upang isakripisyo ang kanilang buhay para sa kalayaan.
Patuloy na ipangaral ni Herzen ang mga radikal na pananaw sa pulitika at matured kapag siya ay naging isang mag-aaral ng Moscow University (Physico-Mathematical Department).
Dapat pansinin na ang may-akda ng gawaing "pilious at duma" ay nagsasabi tungkol sa mga pangyayari pagkatapos ng kamatayan. Buod (bahagi 1, kabanata 3) ay hindi maaaring tumigil sa detalye dito. Gayunpaman, tandaan namin na, habang nagsusulat ang may-akda, ang pag-uusig sa pulitika sa paghahari ni Alexander ay bihira. Gayunpaman, nicholas na nagbago sa kanya ay kinasusuklaman para sa maliit na pedantry, malamig na kalupitan, maliciousness. Nagsimula ang pag-aresto. Ang mga asawa ng mga naihaw sa koboy ay pinagkaitan ng mga karapatang sibil. Kinailangan nilang itapon ang lahat ng yaman at pumunta sa East Siberia, sa ilalim ng pangangasiwa ng lokal na pulisya. Ang lahat ng mga tala na ito ay si Hernzen sa gawa ng "Pagbili at Duma". Buod (bahagi 1, ang kabanata 3 ay ipinakita lamang) ay nagpapatuloy sa mga pangyayari sa ikalawang bahagi.
Ito ay tinatawag na "bilangguan at sanggunian", inilalarawan nito ang mga taon mula 1834 hanggang 1838. Ogarev (larawan ay iniharap sa ibaba), si Herne at iba pang mga kalahok sa unibersidad ay inakusahan ng insulto sa kanyang kamahalan. Ayon sa gawa-gawa kaso, sila ay naaresto at tinutukoy.
Ang buhay sa bilangguan ay naglalarawan nang detalyado sa may-akda ng gawaing "Puroba at Duma". Buod (Kabanata 3 ng bahaging ito ay nagbibigay ng isang ideya ng pagkabilanggo) patuloy sa pamamagitan ng ang katunayan na ang Herzen ay naglilingkod sa Vyatka, sa opisina ng lokal na pamahalaang panlalawigan. Ang kanyang pagpapanatili ay ang statistical department. Sa mga kabanata ng trabaho, maraming mga sad-to-apecdotic na mga kaso ang binuo sa paksa ng administrasyon ng lalawigan. Sa parehong bahagi, A. L. Vitberg ay inilarawan. Nakilala ni Herzen sa kanya sa link. Si Herzen noong 1838 ay isinalin sa Vladimir. Sa lungsod na ito mayroong karagdagang mga kaganapan ng trabaho, na nakatuon sa maikling nilalaman na ito. "Pagbili at Duma", bahagi 1 at bahagi 2 na inilarawan na namin, patuloy sa mga kaganapan ng 1838-39. Noong panahong iyon, nakilala ni Hezen ang kanyang minamahal. Ang pag-unlad ng relasyon sa ito ay nakatuon sa susunod na bahagi.
Ang "Vladimir-on-Klyazma" ay ang pangalan ng ikatlong bahagi ng gawaing "Puroba at Duma". Ang isang maikling nilalaman nito ay nagpapakilala sa amin sa kuwento ng pag-ibig ng may-akda sa Zakharian Natalia Alexandrovna, na isang ilegal na anak na babae ng kanyang tiyuhin at dinala ng kasamaan at semi-dishwasham tiyahin. Ngunit hindi lamang sa kanyang introduces Herzen. Halimbawa, sa mga kaganapan ng 1834 ay tumutukoy sa kabanata "sa Moscow nang hindi ako" ang mga gawa ng "pagbili at Duma" (4 na kabanata). Hindi kami magbibigay ng maikling nilalaman, tulad ng sinabi na tungkol sa oras na ito sa ikalawang bahagi. Pumunta sa paglalarawan ng relasyon ng may-akda sa Zakharian Natalia Alexandrovna.
Ang pagsang-ayon ng kasal mula sa mga kamag-anak ay hindi tumatanggap ng mga mahilig mula sa trabaho na "Peda at Duma". Buod (Kabanata 3 ng bahaging ito ay tinatawag na "paghihiwalay") ay nagtatapos sa pag-alis mula sa Vyatka. Si Herzen (ang larawan nito ay ipinakita sa itaas) noong 1838 ay dumating sa Moscow, bagaman siya ay pinagbawalan doon. Kinuha niya ang kanyang nobya at nakoronahan sa kanyang lihim. Tinatapos nito ang ikatlong bahagi ng Herzen ("Pagbili at Duma"). Ang buod ng mga sumusunod na kaganapan sa ibaba ay ipinapakita sa ibaba.
Ang panahon mula 1840 hanggang 1847 ay inilarawan sa bahagi "Moscow, Petersburg at Novgorod". Sinasabi nito ang tungkol sa intelektwal na kapaligiran ng Moscow ng oras. Si Ogarev at Herne, ay bumalik mula sa sanggunian, lumapit sa mga Hegelian - Circle ng Stankevich. Ang Bakunin at Belinsky ay naging kanilang mga kaibigan. Ang Herzen sa kabanata na "Hindi atin" (tungkol kay Chaadaev, K. Aksakov, Kireevskiy, Khomyakov) ay nagpapahiwatig na siya ay umakyat sa 40s, higit pa siyang nagpapaliwanag kung bakit ang slavophilism ay hindi maaaring halo sa opisyal na nasyonalismo. Sinabi din ni Herzen tungkol sa sosyalismo at komunidad ng Russia.
Ayon sa ideolohikal na dahilan noong 1846, ang Herzen at Ogarov ay nakikilala mula sa marami, lalo na mula sa Glanovsky. Ang isang personal na away ay nangyayari sa pagitan ng may-akda at granovsky dahil sa ang katunayan na hindi nakilala ng isa, at ang iba ay nakilala ang imortalidad ng kaluluwa. Pagkatapos nito, nagpasiya siyang umalis sa Herzen. "Bumili at Duma", ang maikling nilalaman na inilalarawan namin, ay isang malaking produkto sa mga tuntunin ng lakas ng tunog. Samakatuwid, maaari lamang namin makipag-usap tungkol sa mga ito lamang sa pangkalahatang mga tuntunin.
Inilalarawan nito ang mga taon mula 1847 hanggang 1852. Ang may-akda ay nagsasalita tungkol sa mga unang taon na ginugol niya sa Europa. Ang Herzen ay nagsasalita tungkol sa unang araw sa kabisera ng Pransya, tungkol sa mga impression mula sa Paris. Tinatalakay niya ang tungkol sa "Young Italy", tungkol sa kilusang pambansang pambansang Romano, tungkol sa rebolusyon sa France noong Pebrero 1848, atbp.
Naglalarawan ng buod ng kuwento "Pagbili at Duma", tandaan namin na ang sunud-sunod na pahayag ng mga kaganapan ay naantala ng mga artikulo at sanaysay ng Herzen. Ang may-akda ay nagsasalita sa intermediate na tinatawag na "Western Arabesques" tungkol sa pagkamatay ng western sibilisasyon, kaya mahal para sa liberal o sosyalista ng Russia. Ito ay nawasak ng burukratismo ng Europa, na nakuha ng lahat, na may kulto ng materyal na kagalingan. Ang paksang ito ay maaaring tawaging leitmotif ng buong trabaho. Nakikita ni Herzen ang tanging paraan sa pagbuo ng isang sosyal na estado.
Ang may-akda sa mga kabanata na nakatuon sa Prudonu ay nagsasabi tungkol sa mga impression ng kakilala sa kanya, ang mga hindi inaasahang lambot ng taong ito sa komunikasyon. Nagsasalita siya tungkol sa Aklat ni Proudhon "sa katarungan sa Simbahan at sa rebolusyon." Gamit ang may-akda ng sanaysay na ito, samakatuwid ay hindi maaaring sumang-ayon, dahil sakripisyo niya ang isang personalidad ng tao lamang. Sa ganitong mga modelo ng estado, patuloy na tumutol si Hernzen, na nagdadala ng mas malapit sa mga rebolusyonaryo ni Arakchan (halimbawa, sa ika-anim na bahagi, sa kabanata na "Robert Owen").
Hindi gusto ang Herzen at saloobin sa babae ng Proudhon - pagmamay-ari. Naniniwala siya na ang may-akda ng aklat ay hinuhusgahan ang mga masakit at masalimuot na bagay bilang paninibugho at pagtataksil, masyadong primitive.
Ang ikalimang dulo ay nakumpleto ng kasaysayan ng pamilyang Herzen, ang mga huling taon ng buhay ni Natalia Alexandrovna. Napoleon III Well, at pagkatapos ng malubhang sakit na anak na babae ay malakas na naapektuhan ang babaeng ito, nakikilala sa pamamagitan ng likas na katangian sa depresyon. Ito ay pumapasok sa malapit na relasyon sa isang sikat na Aleman Sosyalista at Poet Herveg. Ang taong ito ay sa panahong iyon ang pinaka malapit na kaibigan ni Hernzen. Ang babae ay hinawakan ng mga reklamo ni Herveg tungkol sa kalungkutan, na walang nakakaunawa sa kanya. Patuloy na mahal ni Natalia ang kanyang asawa. Ito ay pinahihirapan ng sitwasyon at sa wakas ay naunawaan ang pangangailangan para sa pagpili, ang babae ay ipinaliwanag sa Herzen. Siya ay handa na sa diborsyo kung gusto ni Natalia Alexandrovna ito. Gayunpaman, siya ay kumakalat sa Herveg at nananatili sa kanyang asawa.
Ang mga herzer ay gumugol pagkatapos ng pagkakasundo sa loob ng ilang panahon sa Italya. Sa shipwreation noong 1851 ang may-akda ay namatay, pati na rin ang kanyang maliit na anak na si Kolya. Hindi nais ni Herveg na tanggapin ang pagkatalo. Hinahabol niya ang pitong reklamo, nagbabanta na patayin ang mga herzer o magpakamatay. Sa wakas, binibigyan niya ng mga karaniwang kakilala kung ano ang nangyari. Tumayo ang mga kaibigan para sa Herzen. Susunod, may mga hindi kanais-nais na mga eksena na may manu-manong disenyo, ang pag-alaala ng mga lumang utang, pag-publish sa mga periodical. Natalia si Alexandrovna ay hindi maaaring ilipat ang lahat ng ito. Pagkatapos ng isa pang panganganak, marahil mula sa Chakhotka, namatay siya noong 1852.
Ang ikalimang bahagi ng mga sanaysay tungkol sa mga emigrante ng Russia na ipinakita sa seksyon ng Russian shadow ay makukumpleto. Si Herzen noong panahong iyon ay nakipag-usap sa kanila. Ang kanyang kasamahan sa Unibersidad N. I. Sazonov, na naglakad sa Europa, ay ang uri ng Russian na tao, walang kabuluhan ang "kalaliman ng mga pwersa", na hindi hinihiling sa kanyang katutubong bansa. Pag-alala sa mga kapantay, ang may-akda dito ay nangangailangan ng "katarungan" at "pagkilala" para sa mga taong ito na naghain dahil sa kanilang mga paniniwala sa lahat na maaaring mag-alok sa kanila ng isang tradisyunal na buhay. Para kay Herzen A. V. Engelson - isang kinatawan ng henerasyon ng Petrashevtsev na may "masakit na tulog", kakaiba sa kanya, "napakalaking pagmamataas", na binuo sa ilalim ng impluwensya ng mga taong "maliit" at "tray" sa panahong iyon.
Ito ay tinatawag na "England", ito ay inilarawan dito mula 1852 hanggang 1864. Herzern pagkatapos ng kamatayan, ang asawa ay gumagalaw sa England. Ginawa siya ni Herveg ng isang domain na pampublikong domain ng pamilya, at kailangan ng may-akda na ang hukuman ng demokrasya ng Europa ay makilala siya sa tamang punto. Gayunpaman, hindi nakita ni Hernong ang katahimikan sa korte na ito, ngunit sa trabaho. Sinimulan niyang isulat ang "dating at Duma", at nakikibahagi din sa aparato ng Russian printing house.
Si Herzen (ang kanyang portrait ay iniharap sa itaas) Mga tala na ang kalungkutan ng buhay sa London ay apektado sa kanya ng isang mahusay. Ang England ng oras na iyon ay puno ng mga emigrante, na nakararami nakasaad sa ika-anim na bahagi. Ito ay isang iba't ibang mga publiko: mula sa mga pinuno ng pambansang pagpapalaya at sosyalistang kilusan ng Europa, kung kanino ang may-akda ay pamilyar sa mga tiktik at mga kriminal, na, sa ilalim ng pagkukunwari ng mga pampulitikang mga bihag, sumipsip ng kanilang mga benepisyo.
Si Herzen, kumbinsido sa kung ano ang umiiral, ay nagdudulot ng ilang mga sanaysay na naglipat ng iba't ibang nasyonalidad ("Germans sa paglipat", "Polish na mga tao", atbp.). Sa kabanata "Germans in emigration", sa partikular, ang pagtatasa ni Marx at ang kanyang mga tagasuporta ay "sulfur". Isinasaalang-alang ng may-akda ang mga taong ito na hindi tapat, para sa pagkawasak ng kanilang mga pampulitikang karibal na handa para sa lahat. Ang Herzen ay kakaiba upang obserbahan kung paano sa isang banggaan sa bawat isa, ang mga pambansang karakter ay ipinakita. Halimbawa, sa kabanata na "dalawang proseso" ay binibigyan ng isang nakakatawa paglalarawan ng pagsasaalang-alang sa hukuman ng Ingles ng delegasyon ng delegasyon ng Pranses.
Ang bahaging ito ng trabaho ay nakatuon sa paglipat ng Russia. Sa partikular, may mga hiwalay na sanaysay tungkol sa V. Pecherin at M. Bakunin, tungkol sa kasaysayan ng "Bell" at ang libreng Russian printing house. Ang may-akda ay nagsisimula sa paglalarawan kung paano siya inaasahang dumadalaw sa ilang koronel. Tila, ito ay isang ignorante na tao at hindi ang liberal. Gayunpaman, itinuturing niya ang kanyang tungkulin na pumunta sa Herzen bilang isang boss. Sa unang kabanata, "apogee at perigee", ay nagsasabi tungkol sa napakalaking impluwensya at katanyagan ng "kampanilya" sa Russia, na dumating pagkatapos ng mga apoy sa Moscow. Ipinahayag na nagpasya ang may-akda na naka-print upang suportahan ang mga pole noong 1862, sa panahon ng pag-aalsa.
Ang buod ng gawaing "Pagbili at Duma" ay nagpapatuloy sa paglalarawan ng ika-8 na bahagi. Nagtatanghal ito ng panahon mula 1865 hanggang 1868. Wala itong pangalan, hindi at pangkalahatang tema. Ito ay hindi sa pamamagitan ng pagkakataon na ang unang kabanata ng bahaging ito ay tinatawag na "walang komunikasyon." Inilalarawan ni Herzen ang mga impression na ang iba't ibang mga bansang Europa ay ginawa sa pagtatapos ng 60s. Ang Europa sa parehong oras ay nakikita pa rin ng may-akda bilang kaharian ng mga patay. Sinasabi niya ito, lalo na, sa kabanata sa Venice at tungkol sa "mga propeta" Imperial France. Ang kabanata "mula sa liwanag" ng ika-6 na bahagi ay nakatuon sa mga matatandang lalaki na dating sikat at masuwerteng tao. Naniniwala si Herzen na ang tanging lugar sa buong Europa, na angkop para sa buhay, ay Switzerland.
Ang "mga lumang titik" ay nakumpleto ang gawain ng "Pagbili at Duma", isang buod na kung saan ay inilarawan sa artikulong ito. Ito ang mga teksto ng mga titik sa may-akda mula sa Belinsky, N. Polevoy, Chaadayev, Ganovsky, Karleil, Proudhon. Si Herzen sa paunang salita sa kanila ay sumasalungat sa kanilang aklat. Ang nakaraan sa mga titik ay hindi magrereseta ng lahat ng lakas nito, na hindi maaaring sinabi tungkol sa aklat. Madali kadalian sa kanila, ang random na nilalaman, araw-araw na buhay ng mga titik ay nagdudulot sa amin ng masigla sa mga may-akda.
Siyempre, sa loob ng balangkas ng isang artikulo, imposibleng ilarawan nang detalyado ang gawain ng "Pagbili at Duma". Ang maikling nilalaman ay angkop lamang para sa unang kakilala sa kanya. Ang gawaing ito ay nagkakahalaga ng pag-aaral, dahil nagbibigay ito ng isang visual na ideya ng panahon. "Pagbili at Duma", isang buod na nagsisimula sa 1812, at nagtatapos sa mga alaala ng 1868, ay sumasaklaw sa oras na mayaman sa mga makasaysayang pangyayari.
Ang gawain ng "pagbili at Duma", na maikling sabi sa artikulong ito ay isang chronicle ng memoir na isinulat ni Alexander Hernzen. Ito ay isang panorama ng buhay sa Russia at Europa sa gitna ng siglo ng XIX.
Ang gawain ng "pagbili at Duma", na ginagawang posible upang makakuha ng isang buong impression ng mga ito, ay nakasulat sa loob ng maraming taon. Karamihan sa mga kabanata ay nilikha mula 1852 hanggang 1855, ang ilan sa kanila ay inilathala sa "Polar Star".
Kasabay nito, patuloy na idinagdag ni Hernzen at binago ang pangunahing aklat ng kanyang buhay, halos hanggang sa kamatayan. Kapansin-pansin ang hindi pangkaraniwang tagumpay pagkatapos ng paglalathala ng mga unang kabanata, na naging sanhi ng walang kapantay na interes sa mga gunita mula sa mga mambabasa.
Sa panahon ng paglikha ng gawain ng Herzen ay nakaranas ng mahihirap na panahon sa buhay. Kailangan niyang baguhin hindi lamang ang kanyang mga rebolusyonaryong pananaw. Sa katunayan, ang kanyang pamilya ay nakolekta. Matapos ang kamatayan ng manunulat, ang pinakasikat na pinuno ng mga tala ay inilathala, na nakatuon sa mga relasyon sa labas ng kanyang asawa na may makata na si Herveg.
Ang gawain ni Herzen ay sumasakop sa isang malawak na pansamantalang panahon ng kanyang buhay, na nagsisimula sa isang paninirahan sa Moscow, na inookupahan ng Pranses. Pagkatapos ay siya ay isang bata pa at hindi maaaring sabihin sa mundo tungkol sa mga pangyayaring iyon. Samakatuwid, sa mga memoirs maaari mong matugunan ang mga alaala ng kanyang nars. Sa pagtatapos ng Chronicles, ibinabahagi ng manunulat ang kanyang mga impression mula sa paglalakbay sa Europa sa kalagitnaan ng 60s.
Sa totoo lang, ang mga alaala ng "dating at ang Duma" Herzen ay mahirap. Ang sunud-sunod na kuwento ay isinasagawa lamang sa unang limang bahagi ng walong. Susunod, may mga sanaysay, mga sipi mula sa nai-publish na mga gawa na matatagpuan sa magkakasunod na pagkakasunud-sunod. Ang may-akda mismo ay madalas na inihambing ang kanyang trabaho sa bahay, na patuloy na hawakan.
Ang paghihimagsik ng Decembrists ay isang mahusay na impluwensya sa pagbuo ng personalidad ng Herzen. Pagkatapos ay 13 taong gulang siya. Ang susi ay naging pamilyar sa Nikolai Ogarev noong 1827. Ito ay ang kanyang malayong kamag-anak, na para sa maraming taon ay naging kanyang tapat na kaibigan. Magkasama sila sa London, sa palalimbagan ng Russia.
Inilalarawan ni Herzen sa "Wasoy at Mga Bagay" na naging malapit ito dahil sa pagmamahal kay Schiller. Itinuturing ng mga kabataan ang kanilang pagkakaibigan sa Union of Political Conspirators. Sa mga gunita ay may isang tanyag na tanawin kung saan nanunumpa sila sa isa't isa sa mga bundok ng maya, na ipinangangako ang lahat ng kanilang buhay upang italaga sa ideolohikal na pakikibaka.
Upang dalhin ang kanilang mga radikal na pampulitikang pananaw na si Alexander Herned sa mga taon ng mag-aaral. Nag-aral siya sa Moscow University sa Faculty ng Physics at Matematika.
Ang ikalawang seksyon ay tinatawag na "bilangguan at link". Sa bahaging ito ng mga memoir na "Peda at Duma", ang buod na ipinakita sa artikulong ito, ay naglalarawan ng panahon mula 1834 hanggang 1838. Pag-aresto sa Herzen at Ogarev at tumutukoy sa batayan ng isang "gawa-gawa" na kaso tungkol sa pag-insulto sa emperador. Si Alexander Herzen ay nasa Vyatka (kasalukuyang Kirov). Doon siya ay nagtatrabaho sa tanggapan ng probinsiya, nangangasiwa sa departamento ng istatistika. Sa kabanatang ito, ang "dating at dom" ay binibigyan ng maraming uri ng anekdical, at kung minsan ay malungkot na kuwento mula sa buhay ng pamahalaang panlalawigan.
Noong 1838, inilipat si Herzen kay Vladimir.
Sa ikatlong bahagi ng kaganapan magbukas noong 1838 at 1839. Sa Vladimir, natutugunan ng may-akda si Natalia Zakharian. Ang mga romantikong relasyon ay lumitaw sa pagitan nila. Ang problema ay ang Natalia ay isang mahabang hanay ng Herzen, ang iligal na anak na babae ng kanyang tiyuhin, na dinala sa ilalim ng pangangasiwa ng kanyang masamang tiyahin.
Noong 1838, nagpasiya si Hernzen sa isang mapanganib na hakbang: kasama ang nobya, dumating sila sa Moscow, kung saan siya ay ipinagbabawal na maging, at lihim na lumakad.
Ang isang maikling retelling ng ika-apat na bahagi, na nasa artikulong ito, ay makakatulong upang malaman kung ano ang nangyari sa may-akda ng mga tala mula 1840 hanggang 1847. Marahil, marahil, ito ay sumusunod sa tinukoy na panahon, si Herne at Ogarev ay tumanggap ng pahintulot na bumalik sa kabisera.
Sa Moscow, naging interesado sila sa mga gawain ng mug ng mga Hegelian. Sa bahaging ito ang may-akda malawakan argues tungkol sa mga alon ng mga westerners at slavophiles popular pagkatapos sa Russia.
Noong 1846, naganap ang ideological agwet sa pagitan ng mga kaibigan. Ang isa sa mga pangunahing dahilan ay isang away ng Herzen sa Glanovsky, na hindi nila maaaring dumating sa pinagkasunduan sa mga bagay ng imortalidad ng kaluluwa ng tao. Kasabay nito, nagpasya si Herzen na umalis sa Russia.
Ang isang maikling retelling ng ikalimang bahagi ng mga gunita ay dapat na nakatuon sa mga unang taon, na herzen hold sa Europa. Una, pumupunta siya sa Paris. Inilalarawan ng may-akda ang pambansang kilusang pagpapalaya na nakukuha ng Italya, pati na rin ang rebolusyon ng 1848 sa France.
Sa memoir Chronicle Alexander Hernzen, mayroong isang lugar at pangangatuwiran tungkol sa mga imigrante na nakatira sa Paris, at ang Katoliko Paphos, at ang personalidad ng Polish makata at ang komunidad ng Adam Mitskevich. Nakumpleto ng seksyon ng may-akda sa Switzerland.
Ito ay nagkakahalaga ng noting na sa bahaging ito ang mga canon ng salaysay sa magkakasunod na pagkakasunud-sunod ay nagambala, alternating sa maikling sanaysay at mga artikulo. Halimbawa, sa intermediate "western arabesques" ang may-akda ay tumutukoy tungkol sa pagkamatay ng isang buong sibilisasyon, tahasang sa ilalim ng impresyon ng rehimeng Napoleon III. Sa kanyang opinyon, ang Europa ay malapit nang sirain ang meshness, na tinatahanan ng materyal na kagalingan. Ang exit herzen ay nakikita lamang sa paglikha ng isang sosyal na pantay na estado.
Kasama sa parehong bahagi ang pinuno ng Proudhon, kung kanino nakilala ng may-akda. Hindi siya sumasang-ayon sa marami sa kanyang mga ideya na ibinigay sa aklat na "sa katarungan sa Simbahan at sa rebolusyon". Lalo na ang Herzen ay hindi gusto na ang proudhon ay nagdudulot ng aktwal na isinakripisyo sa pantay na kalagayan. Personalidad ng tao. Siya rin ang mga Soverees ang kanyang proprietal na saloobin sa mga kababaihan. Naniniwala si Herzen na ang tungkol sa mga kumplikadong at multi-layered na mga bagay, tulad ng paninibugho at pagtataksil, si Proudhon ay nag-aral masyadong primitive. Sa pamamagitan ng kung ano ang pansin ang may-akda nagbabayad ang mga tanong na ito, ito ay nagiging malinaw na ito ay isang masakit at matalim paksa para sa kanya.
Sa pagtatapos ng ikalima, ang mga dramatikong pangyayari na sinamahan ng pamilyang Herzen ay inilarawan. Sa partikular, ang mga asawa nito ay inilarawan sa mga huling taon. Ang kabanata ay na-publish pagkatapos ng kamatayan ng lahat ng mga kumikilos dito.
Ang pagkakaroon ng isang hanay ng mga sanaysay at mga sanaysay ay gumagawa ng mga mananaliksik na nag-aalinlangan sa eksaktong kahulugan ng genre. "Bumili at Duma", ayon sa karamihan ng mga manunulat, pa rin ang mga memoir.
Sa isang hiwalay na sanaysay, inilalarawan ng ikalimang bahagi ng Herzen kung ano ang nangyayari sa Paris noong 1848. Ang pag-aalsa ay rigidly pinigilan, at ang trono ay sumasakop sa Napoleon III. Ang pansin ay binabayaran at kahirapan sa personal na buhay ng may-akda. Ang sakit ng kanyang maliit na anak na babae ay naglagay ng malubhang imprint sa isang impressionable na asawa, na may tendensiyang depressions. Ang pagiging sa gilid ng isang nervous breakdown, Natalia ay mas malapit sa makata Herveg - isang Aleman na pampubliko, isang malapit na kaibigan ng kanyang asawa. Hinahawakan niya ang kanyang kaluluwa sa kanyang walang hanggang mga reklamo tungkol sa kalungkutan ng kanyang kaluluwa at hindi pagkakaunawaan mula sa iba.
Kasabay nito, nagmamahal pa rin si Natalia Alexandrovna sa kanyang asawa. Ang mga pangyayari ay pinahirapan, mas malakas pa rin ito. Sa wakas, ito ay nagiging isang pagpipilian at nagpasiya na ipaliwanag sa Herzen. Ipinahayag niya ang pagiging handa upang bigyan siya ng diborsyo kung ito ay mas mahusay. Ngunit sa wakas ay nagpasiya si Natalia na manatili sa kanyang asawa at nag-interrupts ng komunikasyon sa Herveg.
Ang bahagyang ibinigay na episode sa satirical paints ay naglalarawan sa buhay ng pamilya ng Aleman na makata. Asawa ni Gerver Emma - anak na babae ng tagabangko. Ang makata ay kasal sa kanya ng isang express goal. Si Emma ay isang masigasig na babae na taimtim na naniniwala na itinalaga niya ang buhay sa mga trustee ng mapanlikha, sa kanyang opinyon, ang kanyang asawa.
Ang pagkakaroon ng reconciled, si Hernzen kasama ang kanyang asawa ay gumugol ng ilang maligayang buwan sa Italya. Ang susunod na pagsubok ay naghihintay para sa kanila noong 1851. Ang ina ng Herzen at ang kanilang anak na si Kolya ay namatay sa pagkawasak.
Samantala, ayaw ni Herveg na ilagay sa kung ano ang kanilang inihagis sa kanya. Siya ay nagpapalabas ng mga mag-asawa na may mga reklamo at pagbabanta, kahit na nagbabanta na magpakamatay. Bilang karagdagan, na nagpapaalam sa kanilang nakalilito na relasyon ng lahat ng karaniwang mga kakilala. Herzen support comrades. Kasabay nito, maraming mga hindi kasiya-siya at maliliit na eksena. Baguhin ang lumang mga utang sa cash, pagdating sa kamay-intensity. Natalia si Alexandrovna ay hindi maaaring ilipat ang presyon na ito, namatay noong 1852 pagkatapos ng isa pang panganganak. Kasabay nito, ang opisyal na sanhi ng kamatayan ay isang char.
Ang sanaysay, ang huling ikalimang, ay tinatawag na "Russian Shadows". Ito ay nakatuon sa mga emigrante na ipinahayag ni Herzen. Sa partikular, pinag-uusapan natin ang tungkol sa kanyang kaklase sazonov, sa maraming taon ay walang layunin na sinampahan sa Europa. Para sa Herzen Sazonov, ang uri ng taong Ruso na umuungol ng maraming lakas at pagkakataon sa halip na ipadala ang mga ito sa isang kapaki-pakinabang na negosyo.
Sa parehong sanaysay, hinihingi ni Hernzen na ang henerasyon ng "mga ikaanimnapung taon" ay nakikilala ang katumpakan ng mga tao na naghain ng lahat para sa kanilang mga paniniwala ay tinanggihan ang lahat ng mga benepisyo na iminungkahi ng kamakabaguhan. Mula sa mga gunita "Peda at Duma" Quote Herzen mula sa seksyon na ito: "Walang mga taong tulad lamang ang pumasa sa archive," natatandaan pa rin nila.
Sa mga memoirs "lason at Duma" pagkatapos ng kamatayan ng kanyang asawa, ang may-akda ay umalis para sa England. Matapos ginawa ni Herveg ang kanyang personal na trahedya ng publiko, kailangan niyang baguhin ang sitwasyon. Nakakagambala si Herzen na natagpuan sa trabaho. Doon siya ay nagsimulang magtrabaho sa gawain ng "Pagbili at Duma", binuksan ang Russian printing house sa London. Sa oras na iyon, nagsusulat siya tungkol sa kapaki-pakinabang na kalungkutan, kung paano ang isa sa mga maingay na karamihan ay pinamamahalaang manatili.
Ang England noong panahong iyon ay puno din ng mga emigrant ng Russia. Sinasabi rin niya ang tungkol sa mga ito nang detalyado sa bahaging ito ng mga gunita. Gayundin, ang mga indibidwal na sanaysay at ang artikulo ay nakatuon sa mga pinuno ng kilusang pambansang pagpapalaya ng Europa, na personal na pamilyar si Hernzen. Ang pinuno ng "bundok peak" ay nakatuon sa Koshet, Mazcini at Ice Rolenne, ang pinuno ng Camicia Rossa ay nagsasabi tungkol sa pagbisita sa Garbaldi sa UK. Kinuha niya siya nang may kasiyahan, at ang gobyerno ay nag-intindi, hindi nagnanais na makipag-away sa France.
May isang lugar at isang kuwento tungkol sa mga kriminal at mga tiktik, na sa ilalim ng maskara ng mga pampulitikang mga bihag ay humingi ng isang konting nilalaman. Mababasa mo nang detalyado ang tungkol dito sa kabanata na "London volnitsa ng ikalimampu ng ikalimampu."
Isa sa mga ideya ng Herzen ay batay sa pagkakaroon ng isang pambansang kalikasan. Samakatuwid, ito devotes indibidwal na sanaysay sa mga emigrante ng iba't ibang mga nasyonalidad. Ang mga maikling artikulo ay nakatanggap ng mga pangalan ng "Germans sa paglipat", "Polish tao". Binayaran niya ang partikular na atensyon kung paano ipinakikita ng mga pambansang karakter ang kanilang sarili sa mga tao, na nakaharap sa kanila sa pagitan ng isa't isa. Ito ay maliwanag na ipinakita sa kabanata "dalawang proseso". Dito, sa nakakatawa form, ito ay inilarawan bilang kaso ng Pranses duelists isinasaalang-alang ang Ingles hukuman.
Ang penultimate bahagi ng mga gunita ay direktang nakatuon sa paglipat ng Russia. Indibidwal at detalyadong sanaysay, isinulat ng may-akda ang tungkol sa Pechorin at Bakunin. Nagbayad din ng pansin sa kasaysayan ng Russian Free Printing House at ang paglalathala ng "Bell" na magasin, na si Hernzen, sa isang mahusay na pag-iisip apurisismo, "woke up" Russia. Ang magasin ay lumabas mula 1858 hanggang 1862 taon. Pagwawasto tungkol sa mga memoir na "Peda at Duma", ang mga review ng mga mambabasa ay madalas na itinalaga ang mga pahinang ito ng trabaho. Pagkatapos ng lahat, ang "kampanilya" ay may mahalagang papel sa buhay ng bansa. Na-import niya sa oras na iyon sa ilalim ng lupa, habang binabasa ito ng lahat.
Ang pinuno ng "ektey at pereya" ay nakatuon sa malawak na katanyagan ng "kampanilya". Pinatindi nito ang kanyang impluwensya pagkatapos ng apoy sa Moscow. Bilang karagdagan, ang mahalagang papel ay nilalaro din ng suporta ng Herzen ng mga pole noong 1862 sa mga pahina ng kanilang magasin.
Sa parehong bahagi, inilalarawan ni Herzen ang isang abalang pagbisita sa kanya ng ilang koronel. Tila, isang ignorante at di-liberal na tao, ngunit na isinasaalang-alang ang kanyang tungkulin upang pamilyar sa Herzen. Ang may-akda mismo ay nagsusulat na nadama niya sa oras na iyon sa pamamagitan ng General. Tinutukoy siya ng koronel na ito bilang kung sa kanyang boss.
Ang huling bahagi ng mga memoir ay sumasaklaw sa agwat ng oras sa pagitan ng 1865 at 1868. Kapansin-pansin na wala itong pangalan o isang tema. Halimbawa, ang unang kabanata dito ay may karapatan "nang walang komunikasyon." Inilalarawan nito ang mga impression na nanatili mula sa may-akda pagkatapos ng pagbisita sa iba't ibang mga bansang Europa sa 60s. Kapansin-pansin na sa mga taong iyon sa ibang bansa ay tila ang manunulat na "ang kaharian ng mga patay".
Kaya, ang isang buong kabanata na tinatawag na "mula sa susunod na mundo" ay nagsasabi tungkol sa dating kilala at matagumpay na mga tao na naging malalim na matatanda. Nagtiwala si Herzen na ang tanging bansa kung saan maaari ka pa ring mabuhay ay Switzerland.
Ang pangalan ng huling kabanata ng Memoirov "lason at Duma" - "mga lumang titik". Nagbibigay ito ng mga mensahe Herzen mula sa mga kilalang tao sa oras - Belinsky, Chaadayev, Field, Proudhon, Ganovsky. Ang mga titik na ito ay tutulan ni Herzen ang kanilang mga memoir.
Marami sa kanila ang nakakagulat na katulad ng buong aklat na "Pagbili at Duma", bilang mga alaala na isinulat ng may-akda na nagmamay-ari. Sa loob nito, sinubukan niyang i-save ang isang bagay araw-araw na buhay at random sa tabi ng malubhang pangangatuwiran tungkol sa mga prospect ng European sibilisasyon. Marahil ang may-akda ng "nakaraan at dum" posible.
"Bumili at Duma" - ang gawain ng artistikong at genre ng memoir. Sa "Preface", tinawag ng may-akda ang kanyang aklat sa pamamagitan ng pag-amin. Ang Herzen ay madalas na nagsasalita tungkol sa kanyang mahirap na buhay, tungkol sa kanyang mga saloobin at damdamin, nang walang pagtatago at hindi gumawa ng anumang bagay. Ang pagkakakilanlan ng may-akda ay nagsiwalat ng malawak at multifaceted. Binabasa ang "pagbili at Duma", hindi sinasadya na matandaan ang mga salita ng Belinsky: "Ang panoorin ng buhay ng isang mahusay na tao ay palaging isang magandang paningin: ito elevates ang kaluluwa, excites gawain ..." Herzen ay mahusay sa lahat: sa Masakit ang paghahanap para sa kahulugan ng buhay at pang-agham na katotohanan, sa matinding paggalang sa paghihirap mula sa mga tao at ng banal na poot sa kanyang mga kaaway, sa pagkakaibigan at pagmamahal.
Para sa mga tao tulad ng Hernzen, ang personal na kaligayahan ay hindi mapaghihiwalay mula sa kaligayahan ng mga tao, at personal na kapalaran - mula sa kapalaran ng panlilinlang. Samakatuwid, "ang dating at ang Duma" ay lumampas sa saklaw ng talambuhay na kuwento. Sa pagsasalita tungkol sa kanyang sarili, ang may-akda sa parehong oras ay nagsasabi tungkol sa buhay ng lipunan, tungkol sa mga makasaysayang pangyayari sa Russia at sa Kanlurang Europa.
Si Herzen ay upang sabihin sa kanyang mga kontemporaryo at mga inapo. Siya ay palaging naka-out sa pangunahing highway ng kasaysayan, sa gitna ng pampulitika, pang-agham, pampanitikan at kultural na buhay ng kanyang oras. Nasaksihan niya ang madugong mga pangyayari sa Russia noong Disyembre 1825, naranasan niya ang buong kalubhaan ng pampulitikang pang-aapi ng 30s, ang kanyang pinakamahusay na taon ay gaganapin sa link, sa ilalim ng mahigpit na pangangasiwa ng pulisya; Sa isang mature edad, siya ay naging isang pampulitika emigrante at tinanggap ang pinaka-aktibong bahagi sa ideological pakikibaka, paglalahad sa Europa sa gitna ng XIX siglo, observing ang rebolusyon ng 1848 sa France. Ang lahat ng mga ito at maraming iba pang mga makasaysayang pangyayari ay inilarawan sa "ay at mga bagay".
Hindi nakakagulat na binabalaan niya ang mga mambabasa na ang "dating at duma" ay hindi isang makasaysayang monograp, ngunit ang pagmuni-muni ng kasaysayan sa isang taong hindi sinasadyang bumabagsak sa kanyang kalsada. " Ang Herzen ay hindi lamang nagtatakda ng mga pangyayari, kundi pinapahalagahan din sila. Maraming mga pagtatasa ng pag-aani at walang awa. Pagkatapos ng lahat, ang may-akda ay isang manlalaban, rebolusyonaryo. Siya ay kinasusuklaman ng bobo, limitadong mga tao, na namamahala sa kanilang mga katutubong bansa. Sumulat siya nang may galit tungkol sa mga numero ng agham, panitikan at kultura na nakalimutan ang utang ng isang mamamayan at mula sa mga layunin ng mercenary upang maglingkod bilang isang reaksyon. Sa "mga bagay at mga bagay" "kapag napoot sa despotismo, ang pag-ibig para sa mga tao ay nakikita sa bawat linya" (Herzen).
Ano ang sinasalita sa "ay at mga bagay", ang lahat ay pinainit ng isang buhay na kahulugan, ang lahat ay naiilawan ng malalim na pag-iisip, ang mga may-akda ng personalidad ng may-akda ay nananatiling. "Ang lahat ng ito ay isinulat ng mga luha, dugo; Sinunog at sinusunog ... kaya maaaring isulat niya ang isa sa mga Ruso, "sabi ni Turgenev, pagkatapos basahin ang unang mga kabanata ng aklat ng Herzen. Ang nakaraan sa mga gunita ay nabubuhay sa mga eksena at kuwadro ng sambahayan, sa mga paglalarawan ng pinakamahalagang makasaysayang pangyayari, sa mga portrait sketch ng mga natitirang tao na nakilala ng may-akda.
Sa unang bahagi ng aklat, ipinakilala ni Herzen ang mga mambabasa sa paraan ng buhay ng Rusya na sumisira ng maharlika ng unang mga dekada ng siglong XIX. Na may isang lilim ng liwanag katatawanan, pagkatapos ay may malinaw na satirically inilarawan sa pamamagitan ng buhay at moral ng marangal na pamilya. Sinaksihan ni Herzen ang maraming trahedya.
Natutunan ni Serf TocoChanov mula sa feldshery art, pinagkadalubhasaan ang mga banyagang wika, ngunit ang "lubid ng estado ng kuta" ay hindi nagbigay sa kanya ng kapayapaan. Nag-alok si Feldscher ng isang may-ari ng lupa ng isang makatarungang halaga ng pera upang bumili ng bakasyon, ngunit nakatanggap ng isang tiyak na kabiguan. Pagkatapos Tolochanov "kinuha ang isang mysteria glass" at namatay sa kahila-hilakbot na paghihirap. Narinig ni Herzen ang "kanyang halinghing at isang sidewal na tinig, paulit-ulit:" Burns! ALSA! Fire! "
Para sa herzen-memorarista ay nailalarawan sa pamamagitan ng isang kumbinasyon ng mga artistikong at journalistic na mga titik. Ito pin portraits ng mga tao, masterfully introduces dialog, at pagkatapos ay saksi komento sa mga eksena na inilarawan, gumagawa ng malawak na generalizations. Kaya, sinabi tungkol sa kategorya ng mga may-ari ng lupa, si Hernzen na may kapaitan ay nagsusulat na ang mga kahila-hilakbot na mga kalupitan ay nakatuon sa mga nayon at pulis sa mga nayon at pulis. Ang mga may-ari ng lupa at mga opisyal ay sipsipin ang "dugo ng mga tao ng libu-libong bibig."
Sa kasunod na mga bahagi ng "nakaraan at dum", ang bilog ng mga obserbasyon ng may-akda ay nagpapalawak. Ang pansin nito ay umaakit sa mga decembrist, nagsumite ng isang halimbawa ng rebolusyonaryong kabayanihan. Ang mga kalahok ng pag-aalsa noong Disyembre 14, 1825, nakikita ni Herzen bilang "mga bayani, na ginawa mula sa malinis na bakal mula sa ulo hanggang paa."
Puso, lyribically excitedly, herzen nagsusulat tungkol sa mga tao ng 20s, ideologically addoced sa decembrists, halimbawa, Chaadaev. "Ang kulay-abo na asul na mga mata" Chaadayev "ay malungkot at sa paraan ng mga ito ay may isang bagay na mabuti, manipis na mga labi, sa kabaligtaran, smiled ironically." Sa kanyang ngiti, ang may-akda ng "pilosopiko sulat" ay nagtago ng malalim na kalungkutan at paghamak sa mga utos ng mga utos na pinamunuan ng hari. Ang imahe ng Chaadayev, mapagmataas, sa kanyang kalungkutan at sa parehong oras malungkot, reminds Herzen "mga batang bayani, self-herded pasulong ...".
Nakita ni Herzen ang pakikibaka ng dalawang makasaysayang pwersa - tsarismo at rebolusyonaryong kilusan. Samakatuwid, sa "mga ito at mga bagay", kasama ang mga imahe ng mga decembrists, ang mga imahe ng autocratic power officials ay malawak na kinakatawan, na nagsisimula sa ordinaryong gendarme at nagtatapos sa isang nakoronahan Gendarme Nikolai I. Ang mas mataas na opisyal na rises sa service hagdanan , mas mabuti kaysa sa hitsura nito, ngunit ang kadiliman ng kanyang kaluluwa. Hindi sinasadya ni Gogol, isa sa mga unang nakakakita ng pansin ng mga mambabasa sa hindi pagkakapare-pareho ng panlabas na kagandahang-loob, ang maliwanag na kagandahang-loob ng kanilang panloob, espirituwal na bodega. Chichiki, tulad ng walang iba, ay maingat sa damit, sa paraan ng pag-uugali at sa parehong oras ay napaka-indispensable sa pagpayaman. Sa larawan ng mga opisyal, si Herzen ay dumarating sa pamamagitan ng Gogol. Dubelt, pinuno ng sangay ng Opisina III (Gendarm), "Palaging hawakan". Ngunit sa maingat na pagtingin sa mukha, maaari mong makita ang "manipis na katalinuhan ng mga mandaragit na hayop, magkasama evasive at pagmamataas." Ang punong Gendarmes Benkendorf "ay may isang mapanlinlang na magandang hitsura." Ang "tao ng anghel na kabaitan" ay libu-libong inosenteng tao na ipinadala sa bilangguan at sa Katorga.
Ang mga opisyal ng lahat ng grado Herzen ay isaalang-alang hindi lamang bilang kanilang personal na mga kaaway, hinahabol siya ng malupit na kalupitan, kundi pati na rin ang mga kaaway ng buong Ruso. Ang may-akda ng "Pivoy and Dum" ay buong kapurihan na nagsusulat na ang siglo ng Autocarete-Serf sa pang-aapi ay hindi pumatay sa buhay na kaluluwa ng mga Ruso, ang kanyang progresibong kultura at rebolusyonaryong pag-iisip. Gumuhit siya ng mga advanced na kinatawan ng intelligentsia ng Russia ng 40s, mga kahalili ng mga ideya ng decembrism at ang mga proliferations ng rebolusyonaryong demokratikong pag-iisip, ang unang lugar na sumasakop sa imahe ng "marahas na vissarion" - Belinsky. Itinuturing ni Herzen ang Belinsky isang natitirang tao, isa "ng pinakamagagandang tao ng panahon ng Nikolaev"; Pinahahalagahan niya ang kanyang kaibigan at tulad ng pag-iisip ng malalim na isip, rebolusyonaryong pananalig, katapatan sa kristal.
Ang N. P. Ogarev, makata at rebolusyonaryo, sa kaibigan at comraders ng Herzen ay itinalaga ng isang makabuluhang lugar sa "nakaraan at isip". Walang mas kawili-wiling mga pahina na nakatuon sa istoryador granovsky, artist Ipatov, artist shchepkin. Ang talento ng mga figure ng agham at sining Ang may-akda ng Memoirov ay isinasaalang-alang bilang isang pagmuni-muni ng pagsubok ng mga Ruso, na sa hindi kapani-paniwalang mahirap na kondisyon ay lumikha ng isang natitirang kultura.
Ang halaga ng Herzen bilang isang manunulat sa pagpapaunlad ng panlipunan at artistikong pag-iisip ng Russia ay napakalaki. Siya ang hinalinhan ng mga rebolusyonaryong demokratikong manunulat ng 60s. Tulad ng Pushkin, si Hern ay nag-aalala tungkol sa kapalaran ng maharlika ng marangal na intelligentsia, na nagkakasalungat sa daluyan na ito; Ang problemang ito ay naka-set sa nobela "Sino ang sisihin?" At sa mga memoir na "Pedoy at Duma". Tinawag ni Herzen ang mga mambabasa na aktibong makagambala sa paglaban sa mga nangingibabaw na panginoong maylupa. Ang rebolusyonaryong pokus ng kanyang trabaho ay may positibong epekto sa rebolusyonaryong demokratikong literatura ng 60s, lalo na para sa gawain ni Nekrasov, Saltykov-shchedrin, Chernyshevsky.
Kasunod ng Pushkin, Lermontov, Gogol at Belinsky, ang may-akda ng "Pozual and Dum" ay nag-ambag sa pagpapayaman at pagpapabuti ng wikang pampanitikan ng Russia. Ang mala-tula na pagsasalita sa mga gawa ni Herzen, ang pagpapadala ng pinakamahusay na mga karanasan ng isang tao, ay interspersed sa wika ng agham, magagawang ibunyag at ipaliwanag ang pinaka-nakakagambala konsepto. Sinabi ni Belinsky na ang Herzen ay "sa paanuman miraculously alam kung paano dalhin ang isip sa tula, ang ideya na maging buhay." Ang kanyang dila ay masigasig na manunulat, mahusay na stylists at malalim na connoisseurs ng kanilang katutubong pananalita. Ayon sa L. Tolstoy, sa dila "Herzen ay hindi magbibigay ng pushkin." Ang Turgenev sa mga titik dito ay paulit-ulit na hinahangaan ang pantig: "kadalian, bilis" ng kanyang pananalita.
Ang pagbubuo ng autobiography, makasaysayang mga chronicle at pampulitika journalism para sa panitikan ng Russia ay natatangi para sa panitikan ng Russia. Ang makasaysayang para sa Herzen ay mas mahalaga kaysa sa personal, ngunit sa wakas ito ay lumiliko ang isa sa mga pinaka-frank na mga libro ng XIX siglo.
Ano ang aklat na ito?
Ayon sa pagbabalangkas ng Herzen mismo, ang pangunahing tema ng kanyang monumental autobiographical work ay "ang pagmuni-muni ng kasaysayan sa isang tao na hindi sinasadyang bumabagsak sa kanyang kalsada." Ang may-akda ng "Plegov at DOM" ay sinusubukan upang ipakita kung paano ang indibidwal na buhay at ang socio-pampulitika kasaysayan ng Europa ay intertwined, na makikita sa bawat isa at tukuyin ang bawat isa. Si Herzen ay nagsasalita tungkol sa mga pangyayari sa kanyang buhay na may katangi-tangi, kung minsan ay nakakagulat na tapat na katapatan - gayunpaman, ito ay kagiliw-giliw na para sa kanya na huwag lamang ipahayag ang kanyang sariling mga damdamin, kundi pati na rin upang ipakita kung paano ang pinakamahalagang mga kaganapan na tumutukoy sa espiritu ng panahon, naiimpluwensyahan Ang pagbuo ng kanyang pagkatao, ang kakayahang mag-isip at mag-alala na kung paano siya nag-iisip at nag-aalala. Iyon ang dahilan kung bakit hindi siya nagbabayad ng hindi pansin sa mga character at personalidad ng kanyang mga kakilala - mula sa pamamahala ng sangay ng III Leonty Dubelt. Leonty Vasilyevich Dubelt (1792-1862) ay isang estadista, militar. Lumahok sa patriyotikong digmaan ng 1812 at dayuhang kampanya ng 1813-1814. Noong 1826, ang Dubelt ay pinaghihinalaang nakikilahok sa mga lihim na decembrist na lipunan at naaakit sa pagsisiyasat ng hukuman, ngunit ang mga singil ay hindi inilagay. Pagkalipas ng ilang taon, si Dubelt ay nagbitiw at pumasok sa opisina sa opisina para kay Alexander Benkendorf. Mula 1839 hanggang 1856 siya ay isang tagapamahala ng sangay ng III ng kanyang sariling imperyal na magnitude ng opisina at isang miyembro ng pangkalahatang direktor ng komite ng kanser. Si Karl Marx, mula kay Nikolai sa Peter Chaadaev, mula sa kanyang asawa na si Natalia hanggang sa mga propesor sa unibersidad.
Alexander Herzen, 1861. Larawan ng Sergey Levitinsky.
Kailan ito nakasulat?
Nagsimulang magtrabaho si Herzen sa mga gawa ng autobiographical kahit na sa kabataan. Ang ideya ng malawak na kuwento tungkol sa kanyang sariling buhay ay nagmula mula sa Herzen pagkatapos ng kamatayan ng kanyang asawa noong 1852, ang mga huling kabanata ay nakumpleto noong 1868, sa lalong madaling panahon bago ang pagkamatay ng manunulat. Ito ay lalong mahalaga na ang aklat ng Herzen ay lumitaw sa panahon, kapag ito ay karaniwang hindi nakikita o hindi bababa sa hindi kathang-isip na gawa - "Provincial Essays" ng Saltykov-shchedrin, "Chronicle ng pamilya" Aksakov, isang maagang prose ng Lion Tolstoy. Ang mga bakas ng panahunan, mahaba at hindi pantay na trabaho sa aklat ay itinapon sa mga mata kapag nagbabasa. Inilarawan ni Herzen ang tampok na ito ng kanyang trabaho: "Bumili at Duma" ay hindi nakasulat sa isang hilera; Mayroong buong taon sa pagitan ng iba pang mga kabanata. Dahil may isang lilim ng kanyang oras at iba't ibang sentimento sa lahat - hindi ko nais na burahin ito. "
Ang simbahan, pati na rin ang estado, ay hindi ipinagtanggol ng kung ano ang hindi nahulog, ay hindi naninibugho sa kanilang mga karapatan, marahil dahil walang sinalakay. Alam ng lahat kung ano ang dalawang hayop, at hindi inilagay ang mga daliri sa bibig
Alexander Herzen.Paano siya nakasulat?
Ang kuwento ay patuloy na lumipat sa pagitan ng iba't ibang mga plano, pagsunod sa gawain ng central may-akda - upang maiugnay ang personal at makasaysayang magkasama. Ang isang maliwanag na halimbawa ay ang pangwakas ng ikatlong bahagi ng aklat, kung saan sinabi ni Hernzen, tulad ng natutuhan niya tungkol sa unang pagbubuntis ng kanyang asawa, at mabilis na gumagalaw mula sa paglalarawan ng kanyang sariling mga damdamin sa pag-iisip tungkol sa kung paano nauugnay ang modernong kultura sa mga buntis na kababaihan , at pagkatapos - upang talakayin ang pampublikong sitwasyon sa pangkalahatan. Ang isang partikular na nagpapahayag na pagpapakita ng isang kahila-hilakbot na saloobin patungo sa isang babae ay pangkalahatang pagwawalang-bahala sa mga isyu sa prostitusyon. Narito ang Herzen ay bumalik sa personal na karanasan: Sinasabi kung ilang beses na hindi niya sinasadyang nakilala sa London sa "bumagsak na babae" at kung ano ang isang malakas na impression ay ginawa sa kanya ang kanyang pagpayag na isakripisyo ang lahat para sa kanyang anak. Pagkatapos nito, muli niyang tinutukoy ang paksa ng pagbubuntis.
Ang tono ng teller ay nagbabago rin, patuloy na tumatakbo sa pagitan ng iba't ibang mga registers: siya denses, laughs, roll, kalungkutan tungkol sa nakaraan. Gayunpaman, para sa lahat ng magkakaibang mga tema, intonations at mga tanong, isang herzovo voice tunog, na hindi imposible upang malito sa anumang bagay. Ang manunulat ay patuloy na tumatawag sa mambabasa sa anumang paraan tumugon sa kanyang mga salita, sinusubukan na sumali sa dialogue sa kanya, maakit ang pansin sa hindi inaasahang paglipat ng pag-iisip, mga paradoxical asosasyon at mga paghahambing. Upang ipahayag ang isang komplikadong pinaghalong emosyon, madalas na lumalabag si Hernzen ng mga itinatag na kaugalian ng pampanitikang wika at nagsusulat ng sadyang mali. Gayunpaman, ang panahunan, hindi kailanman naantala sa lugar ang pag-iisip ng Herzen ay magiging mahirap na ihatid nang iba. Halimbawa, ang pag-alala sa hindi inaasahang pagbisita ng Gendarme, Herzen ay nagsusulat: "Ang hitsura ng isang pulisya sa Russia ay katumbas ng tile, nahulog sa ulo ..." - Ang matematikal na salitang "pantay" dito ay hindi angkop mula sa Ang pananaw ng mga pamantayan ng wika ng kanyang panahon, ngunit ang sitwasyon ay ganap na ipinadala: Kung ang tile ito ay bumaba sa bawat tao, ito ay maaaring ipaliwanag lamang sa pamamagitan ng isang aksidente, ngunit kung ang Russian pulis ay lumilitaw tulad ng hindi kasiya-siya "pagkakataon" magsimula nangyayari sa pangangailangan ng bakal. Sa pangkalahatan, ang wika ng mga natural na siyensiya ay isang mahalagang pinagmumulan ng estilo ng Herzen: sapat na tandaan na ang ilan ay hindi partikular na mga independiyenteng rebolusyonaryo na iniuuring niya bilang mga halaman, na ginagawa "Tinerboat" at "pivaring" Sinasabi na ang mga namumulaklak at nawala na mga halaman ay kinabibilangan ng creek-lumot, horsetails at ferns. Ang pag-uuri na ito ay imbento ng siyentipiko na si Karl Linneem sa siglong XVIII, wala siyang lipas na sa panahon. .
Nikolay Ogarov at Alexander Hernzen. 1861 taon
ullstein Bild / Ullstein Bild Via Getty Images.
Tulad ng maraming mga gawa ng panahon na iyon, halimbawa, ang mga nobelang Dostoevsky, "ang aklat ay isinulat sa mga parallel publication: nang makita ng unang bahagi ng kanyang bahagi ang liwanag, hindi pa hinanap ni Herzen ang huling. Kasabay nito, ang ilang mga fragment, lalo na ang mga may kaugnayan sa drama ng pamilya ni Herzen, ang may-akda ay hindi nais na i-publish sa panahon ng kanyang buhay. Ang mga hiwalay na seksyon ng "nakaraan at dum" ay nakalimbag london typography. Libreng Russian palalimbagan, itinatag ni Alexander Hernzen noong 1853. Sa loob nito, ipinapalagay ni Herzen na mag-print ng mga rebolusyonaryong aklat mula sa Russia, ngunit ang mga unang ilang taon dahil sa hindi maganda ang itinatag na relasyon sa mga may-akda ng Russia, higit sa lahat ang mga komposisyon ng Herzen mismo. Sa London Typography na naglathala ng mga magasin na "Polar Star" at "Bell". Noong unang bahagi ng 1860, ang interes sa mga publikasyon ay nahulog, si Herzen ay nagbigay sa pagpi-print ng bahay pol na si Ludwig Chernetsky, na isinara ito noong 1867. Herzen, higit sa lahat sa Almanaha "polar star". Ginawa rin ni Herzen ang mga indibidwal na publikasyon ng ilang bahagi ng kanyang aklat; Ang mga fragment ng mga tagapagmana ng manunulat na inilathala sa manuskrito na nakalimbag pagkatapos ng kanyang kamatayan. Ang buong edisyon ng "Past and Dum" ay natupad lamang noong 1919-1920, na sa Sobiyet Russia. Hanggang ngayon, ang order ay nananatiling isang malubhang problema kung saan ang ilang mga ulo ng mga libro ay dapat sundin, hindi nai-publish sa panahon ng buhay ng manunulat: hindi ito malinaw kung paano pinlano ng may-akda na ilagay ang mga ito.
"Bumili at Duma." Edisyon ng libreng palalimbagan ng Russia. 1861 taon
Unang paglabas ng Almanaci "polar star". Salain ang palalimbagan ng Russia, 1855.
Ano ang naiimpluwensyahan nito?
Ang "Pagbili at Duma" ay isang di-pangkaraniwang gawain, at hindi madaling magtatag ng mga mapagkukunan ng impluwensya. Patuloy na sinipi ni Herzen ang Pushkin, Gogol, Griboedov - gayunpaman, sa kanilang mga gawa, halos hindi siya makahanap ng mga halimbawa ng partikular na anyo ng salaysay, na nagsisikap na lumikha sa kanyang aklat. Sa ilang mga lawak, maaaring makaapekto ang Hezen sa mga gawa ng goethe at Heine. Sa mga Romano goethe tungkol sa Wilhelm Meister Herzen ay maaaring makahanap ng isang sample ng isang malawak na trabaho tungkol sa unti-unting pagbuo ng tao, sa Göthev libro "Poetry at Pravda" - isang autobiographical kuwento, kung saan ang buhay ng may-akda ay malapit na nauugnay sa mga indibidwal at mga kaganapan ng iba't ibang mga panahon at mga bansa. Ang Proz Heine ay maaaring dumating sa madaling gamiting Herza bilang isang sample ng libreng paglipat sa pagitan ng mga pinaka-iba't ibang mga emosyonal at pangkakanyahan na mga rehistro na matatag na stitched sa isang buong dahil sa isang solong, mahusay na nakikilala na pag-inono ng copyright. Ang kumbinasyon ng mga permanenteng kabalintunaan at paglagos ng confessional intonations sa "ay at mga bagay" ay napaka "gainenevskoe". Gayunpaman, hindi ang goethe o Heine ay hindi nag-alis ng isang malakas na hangganan sa pagitan ng pribado at pampulitika - mahirap hanapin ang mga predecessors ni Herzen dito.
Ferdinand Yageman. Larawan ni Johann Wolfgang goethe. 1818 taon. Estado Hermitage. Ang mga nobelang Goethe tungkol sa Wilhelm Meister ay maaaring maging isang sample ng kuwento tungkol sa kung paano nabuo ang tao
Julius Gyro. Larawan ni Heinrich Heine. 1838 taon. Ang kumbinasyon ng mga irony at confessional intonations sa "ay at mga bagay" ay maaaring maimpluwensyahan ng Heine
Paano nila kinuha ito?
Kapag nagsimula ang pag-publish ng "dating at dum", si Herzen ay nasa peak ng katanyagan. Ang buong pagbabasa ng Russia, mula kay Alexander II at ang kanyang mga ministro, mula kay Alexander II at ng kanyang mga ministro, mula kay Alexander II at ng kanyang mga ministro, tulad ng Dobrolyzov at Chernyshevsky, na nakalimbag ng kanyang hindi inaasahang bahay sa pagpi-print. Ang autobiographical story ng Herzen ay binasa hindi lamang bilang isang pag-amin ng isa, hayaan ang natitirang, tao - para sa mga residente ng pag-iisip ng pagsalungat ng Russia ito ay isang sample ng isang modernong, European na paraan upang mag-isip at makita ang sarili. Maraming mga ideya ng Herzen ang sanhi ng pagtanggi mula sa mga mambabasa ng Russia: Suporta Polish pag-aalsa ng 1863. Ang kaharian ng Polish ay bahagi ng imperyong Ruso mula 1815 hanggang 1915. Noong 1830 at 1863, naganap ang mga pag-aalsa sa Poland, sa parehong mga kaso natapos nila sa kabiguan at humantong sa pagpapalakas ng antipolt damdamin sa Russia. hunhon ang "kanan", may pag-aalinlangan na saloobin sa radikal na pangungutya - "kaliwa". Gayunpaman, ang "dating at Duma" ay nakikita pa rin bilang isang mahalagang at mahuhusay na sertipiko ng ilang mga epoch ng buhay na Ruso. Ang mga tugon ay matatagpuan sa journalism at prose ng Dostoevsky, Turgenev, ang sulat at marami pang iba, mas kilalang manunulat. Ang detalyadong pagtatasa nito sa pagpuna, siyempre, ay hindi maaaring lumitaw sa censorship.
Sa Kanluran, ang "dating at Duma" ay itinuturing bilang isang pagpapahayag ng isang tipikal na pagtingin sa Russia ng kasaysayan at sa parehong oras bilang isang mapagkukunan ng lubhang kawili-wili at mahalagang impormasyon tungkol sa Russia. Ang mga sipi mula sa aklat ay agad na isinalin sa Ingles, Pranses at Aleman. Ang interes ay nagdulot ng pagkakakilanlan ng may-akda, isang kilalang lider ng internasyonal na kilusang sosyalista at kakaibang nilalaman. Sa pagtugis ng mga specifics ng Russia, sinabi ng isa sa mga publisher na naalaala ni Herzen ang sanggunian ng Siberia. Ang may-akda ng "Pozual and Dum" na nagprotesta sa Penza ay hindi nagprotesta, ngunit ang mga kritiko ay pinalayas pa rin sa kanya sa pagnanais na ipagmalaki ang nawawalang karanasan sa Siberia.
Fine Art Images / Heritage Images / Getty Images.
Ang aklat ng Herzen ay may malaking impluwensya at Ruso, at panitikan sa Europa. Tungkol sa Herzen-manunulat ay lubos na tumugon sa iba at hindi madaling kapitan ng purihin ang mga tao, tulad ng Lion Tolstoy at Friedrich Nietzsche. Halimbawa, napansin ni Tolstoy na ang Herzen ay "hindi magbibigay ng pushkin," at noong 1888 ay sumulat siya Chertkov: Vladimir Grigorievich Chertkov (1854-1936) - Editor, publisher, pampublikong pigura. Noong 1883 nakilala niya ang LV's Tolstoy at naging kanyang katulong. Gumawa ng "intermediary" ng publishing house, ang layunin ng kung saan ay mag-print ng mga murang aklat para sa paliwanag ng mga magsasaka. Ipinagtanggol ng publiko ang sekta ng Kristiyano na inuusig ng mga awtoridad, kung saan siya ay pinatalsik mula sa Russia. Bumalik si Chertkov sa kanyang tinubuang-bayan pagkatapos ng 11 taon. Pagkatapos ng rebolusyon, nagtrabaho ito sa paglalathala ng isang kumpletong nakolektang mga gawa ng Tolstoy. "Nabasa ko ang herzen at napaka humanga at condolences na ipinagbabawal ang kanyang mga sulatin: una, ito ay isang manunulat bilang isang manunulat na artistikong, kung hindi mas mataas, malamang na katumbas ng aming unang manunulat, at ikalawa, kung pumasok siya sa espirituwal na laman at dugo Ng mga batang henerasyon mula sa 50s, hindi kami magkakaroon ng mga rebolusyonaryong nihilists.<…> Kung walang pagbabawal ng Herzen, hindi magkakaroon ng dinamita, pagpatay, at magpakabig, at lahat ng gastusin, ang mga pagsisikap ng lihim na pulisya at ang katakutan ng gobyerno at ang mga konserbatibo at lahat ng kasamaan. Very instructive basahin ito ngayon. "
Sinulat ng pilosopong Aleman ang tagasalin ng "dating at dum", ang kaibigan ng anak na babae ni Herzen Olga M. Meisenburg: "Na ikaw ay isang tagasalin ng Memoirov Hernzen, ito ay ganap na bago para sa akin; Ikinalulungkot ko na bago ko natutunan ito, hindi ko ipinahayag ang iyong pakiramdam ng halaga ng pagsasalin na ito. Ako ay namangha sa pamamagitan ng kasanayan at kapangyarihan ng pagpapahayag, at, hilig na ipalagay ang anumang natitirang talento mula sa Herzen, tahimik kong nagpasiya na isinalin niya ang kanyang mga tala mula sa Ruso hanggang Aleman. Drew ko ang aking mga kaibigan sa gawaing ito; Natutunan ko ang tungkol sa maraming negatibong mga uso upang mag-isip nang mas sympathetically kaysa ito ay may kakayahang ito; At talagang negatibo, hindi ko dapat tawagan sila. Para sa naturang marangal-apoy at persistent kaluluwa ay hindi maaaring mabuhay lamang sa pamamagitan ng pagtanggi at poot " 1 Gurvich Lishchiner S. D. pagkamalikhain Alexander Herzen at Aleman kultura. Frankfurt am Main: Peter Lang, 2001. P. 271-272. .
"Eco gulo", "sabihin marami; ngunit tandaan nila na ang gulo lamang at gumagawa ng buhay sa Russia
Alexander Herzen.
Ang mga diskarte sa autobiographical na ipinakilala sa panitikan ng Russia Herzen, ay paulit-ulit na muling ginawa kahit na sa mga gunita ng mga may-akda, ideolohikal na napakalayo mula sa tagalikha ng "dating at Duma", tulad ng makata, kritiko at isa sa mga tagalikha ng kahabagan Apollo Grigoriev. Apollo Alexandrovich Grigoriev (1822-1864) - Makata, pampanitikan kritiko, tagasalin. Mula noong 1845, nagsimula siyang makisali sa panitikan: inilabas ang aklat ng mga tula, na isinalin ni Shakespeare at Bairon, sinulat ang mga pampanitikang pagsusuri para sa "mga tala ng domestic." Mula noong huling bahagi ng 1950, sumulat si Grigoriev para sa "Moskvatian" at pinuntahan ang bilog ng kanyang mga batang may-akda. Pagkatapos isara ang magasin, nagtrabaho siya sa "library para sa pagbabasa", "salitang Ruso", "oras". Dahil sa pag-asa ng alkohol ng Grigoriev, unti-unting nawala ang kanyang impluwensya at halos tumigil sa nakalimbag. . Sa maraming paraan, lumikha si Herzen ng isang wika kung saan nauunawaan ng mga rebolusyonaryo at oppositionista ang kanilang sariling karanasan sa buhay, at makasaysayang nakaraan. Halimbawa, ang sikat, maraming beses na naka-quote at paroding salita ni Lenin na "ang mga decembrists woke Hernzen," sila ay talagang tumaas sa mga salita ng Herzen mismo: "Ang pagpapatupad ng pestel at ang kanyang mga kasama sa wakas ay nagising ang pangarap ng bata sa aking kaluluwa." Sa ika-20 siglo, ang epekto ng Herzen ay kapansin-pansin sa prose ng Lydia Ginzburg - sa parehong oras ng isang kahanga-hangang tagapagpananaliksik ng Herzen prose at manunulat, na nakalarawan sa karanasan ng pagbangkulong sa Leningrad. Sa maraming mga paraan, ang Solzhenitsyn at "Gulag" at ang Gulag arkipelago "at ang" arkipelago ", kung saan ang mga impression ng kampo ng may-akda at ang kasaysayan ng bansa ay hindi mapaghihiwalay, tulad ng sa prose ng Herzen.
Kasabay nito, ang katanyagan ng Herzen sa paglipas ng panahon ay bumababa. Sa kabila ng opisyal na pagkilala sa manunulat sa mga taon ng Sobyet, ang mga seryosong pag-aaral ng kanyang pagkamalikhain ay hindi hinimok ng mga awtoridad: ang mga pananaw ng sosyalista ng Lumikha ng "nakaraan at Dum" ay napakalayo, halimbawa, mula sa Marxismo, bagaman alam ni Herzen si Marx personal at maingat na basahin ang kanyang mga gawa. Marahil na ang dahilan kung bakit ang Herzen ay bihirang pumasok sa kurikulum ng paaralan. Ang dami ng kanyang pinakasikat na aklat ay nilalaro ng dami ng kanyang pinakasikat na aklat, "Pagbili at Duma", kung binabasa mo ang mga ito sa lahat ng mga application, huwag magbunga sa haba. Kapansin-pansin, sa Kanluran, patuloy na itinuturing ni Hernzen bilang isa sa pinakamahalagang mga numero ng kultura ng Ruso at Europa sa kanyang panahon at nagiging sanhi ng isang masiglang interes sa ngayon: halimbawa, ang dramatikong trilohiya ng Toma Stoppard Tom "Coast of Utopia" ay itinatag sa materyal "ng dating at dum" kung saan ang Herzen ang pangunahing karakter.
"Coast of Utopia" sa pahayag ni Alexey Borodin. RAMT, 2007.
Tom stoppard. 1996. Ang kuwento ni Herzen at ang kanyang kapaligiran ay nagpatuloy batay sa dramatikong trilohiya ng stoppard na "baybayin ng Utopia"
Kagandahang-loob ng Harry Ransom Center.
Anong genre ang nakasulat sa isang libro?
Tinukoy mismo ni Herzen ang "Palm at Duma" bilang pag-amin. Sa katunayan, sa gitna ng aklat ay ang pagkakakilanlan ng kanyang may-akda. Bagaman madalas na nagsasalita si Herzen tungkol sa mga tao at mga pangyayari na nakakonekta lamang sa mababaw, kadalasan ay kailangan nilang maunawaan upang maunawaan ang kanyang buhay. Sa panitikan ng Russia, mahirap na makahanap ng mga maihahambing na gawa na nakatutok sa confessional genre - posible na matandaan maliban "Mga napiling lugar mula sa sulat sa mga kaibigan" Publicistic koleksyon ng Nikolai Gogol, na inilathala noong 1847. Ang may-akda ay nahuhulog sa kanyang pundasyon sa mga kaibigan at kakilala. Dahil sa konserbatibo nito, kahit na nilalaman ng reaksyon, ang aklat ay naging paksa ng talamak na pintas ng mga progresibong lupon at nakatanggap ng nakahihiya na katanyagan. Si Gogol, na kung saan ang Hernzen sa ideological dahilan ay malamang na hindi seryoso na isinasaalang-alang. Kasabay nito, ito para sa mga kontemporaryo ng Herzen, ang genre na ito ay mahalaga - ang pag-amin ay may malaking papel, halimbawa, sa gawain ng Lion Tolstoy. Ngunit kung ang Tolstoy ay mas interesado sa mga unibersal na batas ng sikolohiya ng tao, pagkatapos ay naiintindihan ni Hernzen ang pag-amin sa isang hindi inaasahang paraan - sa panimula niya ay tumangging magsulat tungkol sa mga damdamin at mga saloobin na mahirap ipahayag: "Kumpletuhin ang iyong sarili, kung ano ang nawawala, hulaan Ang iyong puso - at ako ay makipag-usap tungkol sa labas, tungkol sa atmosphere bihira, bihirang hawakan ang pahiwatig o salita ng protektadong mga lihim nito. "
Ang edukasyon ay naghihiwalay sa kapalaran ng gamot at pilosopiya: ang lahat ng bagay sa mundo ay may ilang at matalas na opinyon sa kanila, maliban sa mga seryoso at nakikibahagi sa kanila
Alexander Herzen.
Ang pinakasikat na pag-amin sa panitikan sa Europa ay isinulat ni Jean Jacques Rousseau. Tolstoy, napaka-highly appreciated Rousseau, karamihan ay sumunod sa kanyang sample; Ang tradisyon ng Herzen at Russoist ay nasira. Ito ay sapat na upang matandaan ang sikat na pagsisimula ng "confession" Rousseau: "Ako ay nag-iisa. Alam ko ang aking puso at alam ang mga tao. Ako ay nilikha nang iba kaysa sa alinman sa mga nakikita ko; Dare namin na isipin na hindi ako tulad ng sinuman sa mundo. Kung hindi ako mas mahusay kaysa sa iba, hindi bababa sa hindi sila. " Ang halaga ng sarili para sa Rousseau ay nasa pagiging natatangi nito. Sa kabaligtaran, sa paunang salita sa paglalathala ng Ingles ng mga fragment ng kanyang aklat, sumulat si Herzen:
"Ang buhay ng isang ordinaryong tao ay maaari ring maging sanhi ng interes kung hindi kaugnay sa tao, na may kaugnayan sa bansa at sa panahon, kung saan nakatira ang taong ito. Gustung-gusto naming tumagos sa panloob na mundo ng ibang tao, nais naming hawakan ang pinaka-sensitibong string sa puso ng ibang tao at pagmasdan ang kanyang mga lihim na shudders, sinisikap naming malaman ang kanyang mga pinakaloob na lihim upang ihambing, kumpirmahin, makahanap ng isang dahilan, kaaliwan, patunay ng pagkakatulad.
Ang mga memoir, siyempre, ay maaaring mayamot, at buhay, sinabi, mahirap at hindi gaanong mahalaga. Pagkatapos ay huwag basahin ang mga ito - at ito ang magiging pinaka-kahila-hilakbot na pangungusap para sa aklat. At sa kasong ito ay walang espesyal na pamumuno para sa mga banal na kasulatan ng mga gunita. Ang mga memoir na si Benvenuto Chellin ay hindi interesado dahil siya ay isang mahusay na artist, ngunit dahil siya ay nakakaapekto sa kanila sa pinakamataas na antas ng mga kagiliw-giliw na mga katanungan. "
Tulad ni Rousseau, ang may-akda ng "nakaraan at dum" ay tiwala na ang bawat tao ay may karapatan na pag-amin - ngunit hindi dahil sa kanyang sariling pagiging natatangi, ngunit dahil lamang sa komunidad ng makasaysayang karanasan ng iba't ibang tao. Iyon ang dahilan kung bakit ang Herzen ay nagbabayad ng napakaliit na espasyo sa mga damdamin at mga karanasan: interesado sila sa kanya nang labis, dahil sinasalamin nila ang mga makasaysayang pattern na hinahanap ng manunulat sa kanyang sariling tao.
Maurice cantne de lat. Larawan ng jean-jacques rousseau. 1753 taon. "Kumpisal" Rousseau - isa sa mga pinaka sikat na autobiographies sa panitikan sa Europa, ngunit si Hernzen sa kanyang pagsasalaysay ay umalis mula sa tradisyon ng Russia
Ano ang ginawa ni Hernzen tulad ng isang kakaibang pag-amin?
Gumagana sa "nakaraan at pag-iisip" ay nagsimula sa ilang sandali matapos ang pagkamatay ng kanyang asawa na si Herzen Natalia Alexandrovna. Para sa ilang mga taon bago ito, ito stretched isang mahaba at masakit na relasyon sa pag-ibig sa kanyang Aleman makata rebolusyonaryo Georg Herveg. Sinusuportahan ni Herzenas ang pagpapalaya ng mga kababaihan, na sa kanilang panahon, na may isang liwanag na kamay ng pinakasikat na manunulat ng Pransya na si Georges Sand (Aurora Duduevan), ay nauugnay sa kalayaan upang pumili ng satellite ng buhay at ang karapatang baguhin ang kanyang desisyon (ang karapatang ito ay Ang pinagkalooban, halimbawa, si Vera Pavlovna mula sa "Ano ang gagawin?" Chernyshevsky). Gayunpaman, ang hernent ay sigurado pa rin na si Herveg ay walang karapatan na mahalin ang kanyang asawa, at ang kanilang relasyon ay itinayo sa panlilinlang (kahit na hindi masyadong malay) ng Aleman na makata:
"Ang kanyang mga titik ng 1850 at ang unang pag-uusap sa magandang paglilingkod bilang isang kahila-hilakbot na dokumentong akusatoryo ... ano? Panlilinlang, tuso, kasinungalingan? Hindi; Oo, hindi ito magiging bago, at ang mahinang duality kung saan inakusahan ko ang isang Western man maraming beses. Kadalasan ang lahat ng mga detalye ng aming malungkot na drama, palagi akong nanatili sa pagkamangha, tulad ng taong ito, wala sa isang salita, wala sa direktang kilusan ng kaluluwa ang nagpapahiwatig ng kanyang sarili. Paano, pakiramdam ang kawalan ng kakayahan na maging lantad sa akin, sinubukan niyang higit pa sa pagiging malapit sa akin, nababahala sa pag-uusap ng mga protektadong partido sa kaluluwa, na kumpleto lamang at may kinalaman sa mutual na mga alalahanin nang walang paglilihi? "
Sa ilang panahon, sinubukan ni Herzen at Herveg at ng kanyang asawa na mabuhay, gayunpaman, ang karanasang ito ay natapos na may nakahihiya na pahinga. Ito ay nananatiling hindi alam kung sino ang tunay na ama ni Olga Herzen, ang anak na babae ni Natalia Alexandrovna (namatay si Olga noong 1953 sa edad na 103 - isang kamangha-manghang at kagiliw-giliw na kapalaran). Ang kaso ng pamilya ni Herzenov ay naging isang tanong ng bagong moralidad, na may kahalagahan sa publiko, at malawak na tinalakay sa mga lupon ng mga radikal na Europa. Bilang resulta, ang asawa ni Herzen ay nanatili sa kanya, gayunpaman, para sa lahat ng mga kalahok, ang drama ng pamilya na ito ang naging pinakamahirap na karanasan. Di nagtagal, noong 1851, ang anak na lalaki at ina ni Alexander Ivanovich ay namatay sa isang pagkawasak. Sa kabanata "Oceano Nox" ("gabi sa karagatan"; ang pangalan ay kinuha mula kay Victor Hugo-binanggit sa ulo ng tula). Inilalarawan ni Herzen nang detalyado ang sandali nang dumating ito sa kanya tungkol sa kasawian na ito; Sa mga pahina ng "pahina at dum", ito ay anticipates maraming beses sa retreats; Sa buong mahabang tula pumasa sa patuloy na pagbanggit ng dagat bilang isang bagay na hindi maunawaan at mapanganib. Pagkatapos nito, si Natalia Alexandrovna ay may malubhang sakit at namatay sa napaaga na mga kapanganakan; Ang bata ay hindi rin nakaligtas.
Mga titik - higit pa sa mga alaala, ang dugo ng mga kaganapan na inihurnong sa kanila, ito ang pinaka-naipasa, tulad ng ito, detainee at hindi maayos
Alexander Herzen.
Ang lahat ng mga pangyayaring ito ay nagulat kay Herzen. Ang asawa ay hindi lamang isang kasama ng buhay na kung saan siya pumasa sa ikalawang link at emigrant taon, siya rin ay tulad ng indectended (hindi bababa sa bilang siya tila sa Herzen kanyang sarili), isa sa ilang mga tao na Herzen pinagkakatiwalaang ganap. Sa kanyang pagkawala sa buhay ni Herzen ay nagsimula ang isang malubhang krisis. Ang sariling talambuhay ay nangangailangan ng rethinking: herzen desperately kailangan upang makahanap ng isang bagong mapagkukunan para sa buhay sa hinaharap sa nakaraan. Tungkol sa panahon ng publiko at personal na mga shocks na isinulat niya:
"Ngayon hindi ako naghihintay para sa anumang bagay, wala pagkatapos na makita at sinubok ako ay hindi sorpresa lalo na at hindi malulugod: sorpresa at kagalakan ay pinutol ang mga alaala ng nakaraan, ang takot sa hinaharap. Halos lahat ng bagay ay naging walang malasakit sa akin, at hindi ko pa rin nais na mamatay bukas, upang mabuhay para sa isang mahabang panahon; Hayaan ang wakas na dumating sa kanilang sarili bilang hindi sinasadya at walang kahulugan bilang simula.
Ngunit natagpuan ko ang lahat ng hinahanap ko, kahit na pagkilala mula sa lumang, semited mundo - oo sa tabi ng pagkawala ng lahat ng mga paniniwala, ang lahat ng mga pinakamahusay, pagkakanulo, mapanira blows mula sa paligid ng sulok at sa pangkalahatan tulad ng isang moral na halaman na hindi mo mayroon at konsepto.
Mahirap, napakahirap para sa akin na simulan ang bahaging ito ng kuwento; Lumalim mula sa kanya, isinulat ko ang tatlong naunang bahagi, ngunit sa wakas, kami ay nakaharap. Sa direksyon ng kahinaan: sino ang maaaring mabuhay, kailangan niyang magkaroon ng kapangyarihan na matandaan. "
Sa pamamagitan ng isang bahagyang therapeutic layunin at wrote "ang sapilitang at Duma", na upang muling likhain ang personalidad ng may-akda, tinutukoy ito hindi sa pamamagitan ng mga pribadong karanasan, ngunit sa pamamagitan ng panlipunan at makasaysayang mga uso. Radically rethinking kanyang sariling buhay, Herzen lumikha ng isang modelo ng biographical pagsasalaysay, kung saan maraming mga Russian manunulat at mga rebolusyonaryo ay maaaring maunawaan (at hindi lamang). Ang kuwento mismo ay tila lumikha ng isang tao na dapat maging isang mapagpasyang kalaban ng itinuro nakaraan.
Malapit na kaibigan at hezen comrades.
Anak na babae herzen
Asawa Ogarev, at mamaya Herzen.
Herzen Ama.
Ang unang asawa ni Herzen
Unang asawa ni Herzen.
Pinagmulan: Stefano Bianchetti / Corbis sa pamamagitan ng Getty Images.
Mula kaliwa hanggang kanan: Alexander, Olga at Natalia
Pinagmulan: Fine Art Images / Heritage Images / Getty Images
Ina Herzen.
Ano ang iniisip ni Herzen tungkol sa Emancipation?
Para sa Herzen, ang kalayaan ng isang babae ay isang malinaw na pangangailangan. Ito ay ang panloob na kalayaan na ang pangunahing dahilan kung saan hinahangaan niya ang kanyang asawa. Kasabay nito, ang landas sa panlabas na kalayaan ng mga kababaihan na si Hernzen, sa kanilang sariling pagpasok, ay hindi alam. Ang tradisyunal na pamilya, mula sa kanyang pananaw, sa malapit na hinaharap ay halos hindi ito nakansela, at kung ito ay ipinakita, kahit na ang pinaka-radikal na reporma ay hindi maaaring baguhin ang posisyon ng babae. Sa pangkalahatan, ang mga problema sa kasarian ay ipinapakita sa aklat na permanenteng nalulusaw: halos imposible na sabay na i-save ang paggalang sa tao, ang intelektwal at moral na kalayaan, at malapit na kaugnayan sa taong ito. Kahit na ang pag-ibig ay tila sa herzen isang napaka-kaduda-dudang pakiramdam:
"Tinanggihan ko ang lugar ng hari na nagmamahal sa buhay, tinanggihan ko ang kanyang autokratikong kapangyarihan at nagprotesta laban sa mahinang dahilan sa pag-iibigan.
Talaga ba tayong napalaya mula sa lahat ng bagay sa mundo: Mula sa Diyos at ng Diyablo, mula sa batas ng Romano at kriminal - at ipinahayag ang isip na may tanging guidebook at regulator upang maging katamtaman tulad ng Hercules, kasinungalingan sa mga binti ng ommophals o pagtulog sa Lnees of Dalili? Tunay na hinahanap ng isang babae ang kanyang pagpapalaya mula sa pamilya ng pamilya, walang hanggang pag-iingat, ang Thirant ng kanyang asawa, ama, kapatid, hinahanap ang kanilang mga karapatan sa orihinal na paggawa, sa agham at kahalagahan ng sibil upang simulan ang buong buhay upang mabawi ang gusto Isang gorlin, at nagdadalamhati mula sa isang dosenang leoni sa halip na isa?
Oo, isang babae sa bagay na ito, mas paumanhin ako para sa akin: ang kanyang irretrievable sharpening at pagsira sa lover ng pag-ibig. Naniniwala siya nang higit pa sa kanya, higit na naghihirap siya. Siya ay mas nakatutok sa isang sekswal na relasyon, mas hinihimok sa pag-ibig ... siya ay mas mabaliw at mas nakikita sa kanya.
Naaawa ako sa kanya".
Ang awa na isinulat ni Hernzen ay malapit na konektado sa isang malalim na pakiramdam ng pagkakasala bago ang kanyang asawa, ang kuwento kung kanino ang kamatayan ay nakumpleto na may desperado na mga salita: "Mahina sufferer - at kung magkano ang aking sarili, walang hanggan mapagmahal sa kanya, lumahok sa kanyang pagpatay!"
Karl Rehel. Larawan ng Natalia Hernzen. 1842 taon. State Museum of History of Russian literature na pinangalanang After Vladimir Dalya
Foundation ng State Museum of History ng Russian literature na pinangalanang pagkatapos ng v.i. Dalya (goslitmuz.ru)
Talaga bang kung ano ang isinulat ni Herzen?
Ang "pagbili at Duma" ay karaniwang nagpapapansin ng ganap na katapatan at katotohanan. Ang Herzen ay hindi nagtatago mula sa mambabasa kahit na episodes kung saan siya mismo ay gumaganap ng isang kahina-hinala papel - halimbawa, siya writes tungkol sa kanyang pag-ibig na may kaugnayan sa dalaga, kung saan "mula sa kanyang bahagi ay mahirap sa libangan." Ang aklat ng Herzen ay dapat basahin bilang isang di-sinasadyang pagsasalaysay - sa loob nito, sa mga salita ni Lydia Ginzburg, dominado "ang pag-install sa pagiging maaasahan." Gayunpaman, ang Herzen, siyempre, malayo mula sa Chronicle pagpaparami ng mga katotohanan. Isang nagpapahiwatig na halimbawa: mga aplikasyon sa mga indibidwal na bahagi ng aklat, nag-publish ito ng mga sipi mula sa mga titik at diaries ng kanyang namatay na asawa at ang kanyang mga kakilala, "Tila ito ay isang ganap na mapagkakatiwalaang mapagkukunan! - Gayunpaman, hindi niya laging i-publish ang mga ito para sigurado. Kadalasan, bahagyang itinutuwid ni Herzen ang mga teksto upang mas mahusay na magkasya ito sa kanilang sariling mga ideya at mga alaala. Ang ilang mga episodes mula sa kanilang sariling talambuhay Herzen lowers. Halimbawa, sa "mga ito at mga bagay", isang maliit lamang na tumutukoy sa European revolutions ng 1848 - ito ay ipinapalagay na sapat na upang lumiko sa isa pang libro ng Herzen, "mga titik mula sa Italya at France." Ang mambabasa ay obligado na maniwala kay Hernzen, ngunit una sa lahat, hindi bilang isang walang kinikilingan na tagapangasiwa, ngunit bilang isang buhay na saksi, na nagtatakda ng kanyang hindi isang walang kinikilingan na pananaw.
Felix Emmanuel Henri Filippoto. Tinanggihan ni Alphonse de Lamartin sa Hotel de Ville ang pulang bandila noong Pebrero 25, 1848. 1848 taon. Maliit na palasyo sa Paris
Leemage / corbis sa pamamagitan ng getty images.
Hinahanap ni Herzen ang isang pang-amoy mula sa mambabasa, na tila siya ay isang mahabang panahon at malapit na kaibigan ng may-akda. Siya ay patuloy na nakikipagtulungan, nagsasabi ng mga jokes, humahantong ang mga nakakatawang kaso na, sa isang banda, ay maaaring maglingkod bilang di malilimutang mga halimbawa ng mga karaniwang makasaysayang trend, at sa kabilang banda, ay nagpapakita ng mga bayani ng aklat bilang mga lumang kaibigan at ang may-akda, at ang mambabasa . Halimbawa, sa katapusan ng ikaapat na bahagi ng "dating at ang Dum" ay nagtatakda ng isang episode na may kasal Vasily botkin. Vasily Petrovich Botkin (1811-1869) - Literary critic, publicist. Noong kalagitnaan ng 1830s, naging malapit ito kay Belinsky, sumali siya sa bilog ng Stankevich, na inilathala sa mga magasin na "Telescope", "Mga Tala sa Domestic", "Moscow Observer". Noong 1855, naging empleyado ng "kontemporaryong" Nekrasov. Ang Botkin ay naglakbay ng maraming, pagkatapos ng paglalakbay sa Espanya na naglathala ng isang cycle ng "mga titik tungkol sa Espanya" sa Sovrevnik. Noong huling bahagi ng 1850s, ang kritiko ay pumasok sa mga demokrata at nagsimulang protektahan ang aesthetic diskarte sa sining. : Gustong magpakasal sa lihim ng mahigpit na ama, tinanong ni Botkin ang tungkol sa tulong ni Hernzen, na nag-alay sa pag-aasawa sa priest-lasenggo sa kanyang sariling nayon. Matapos ang pagkumpleto ng seremonya, ang mga kabataan ay dapat na umuwi sa Herzen. Kapag ang isang malakas na late crew sa wakas ay lumaki, nangyari ito hindi inaasahang: "Dumating ako upang ibigay ang kamay ni Armanans, biglang hinawakan niya ako sa kanyang kamay, oo sa gayong puwersa na halos sumigaw ako ... at pagkatapos ay nagmamadali ako Ang leeg na may pagtawa, inuulit ko: "Monsieur Herstin" ... ito ay walang ibang tulad ng Vissarion Grigorievich Belinsky. " Kung minsan, ang mga biro ni Herzenov ay nakakuha ng karakter ng mga cartoons - ang episode mula sa filmcomy ay mukhang isang kuwento tungkol sa kung paano ang parehong belinsky nagbigay ng alak sa puting pantalon Zhukovsky:
"Minsan sa Sabado, sa bisperas ng Bagong Taon, nagpasya ang may-ari na magluto ng zhinka en petit comité [sa isang maliit na bilog] kapag ang mga pangunahing bisita ay nagmamaneho. Tiyak na nawala si Belinsky, ngunit ang barikada ng mga kasangkapan ay pumigil sa kanya, sa paanuman ay umakyat siya sa sulok, at sa harap niya ay naglagay ng isang maliit na mesa na may alak at baso. Zhukovsky, sa puting unipormeng pantalon na may ginintuang "pose", nakaupo laban sa kanya. Long tolerated Belinsky, ngunit, nang hindi nakikita ang pagpapabuti ng kanyang kapalaran, siya ay nagsimulang upang ilipat ang isang mesa medyo; Ang talahanayan ay unang mas mababa, pagkatapos ay lumipat at sinasabog sa huling, bordeaux bote ay napanatili sa tubig Zhukovsky. Tumalon siya, ang pulang alak ay dumaloy sa kanyang mga pantal; Ang Guvot ay kinuha, ang alipin ay nagmadali sa isang panyo na pag-dial ng alak Ang natitirang bahagi ng pantalon, ang isa pa ay nakakuha ng basag na baso ... Sa panahon ng kaguluhan na ito, nawala si Belinsky at, malapit sa kamatayan, ay tumakbo sa bahay. "
Sa oras ng paglalathala ng ika-apat na bahagi ng "Purovoy at Dom", ang matagal nang nabuhay na BelinSky sa mga mata ng karamihan sa mga mambabasa ng Russia ay isang makabuluhang at napaka-makapangyarihang pigura, at kakilala sa kanya mula sa "pribadong panig" ay magpapakilala sa mambabasa sa isang kilalang-kilala na bilog, kung saan si Belinsky - ang kanyang, malapit at pamilyar na tao.
Vasily botkin. 1856 taon. Episode na may kasal vasily botkin arises sa dulo ng ikaapat na bahagi ng "nakaraan at dum"
Vissarion Belinsky sa mga huling taon ng buhay. Tinatayang may-akda - ivan astafiev. 1881 taon. Sa "ay mga bagay" mayroong isang comic episode kung saan ang Belinsky ay nagbigay ng alak sa puting pantalon Zhukovsky
Kultura Club / Getty Images.
Paano ang kapangyarihang pampulitika sa aklat ng Herzen?
Ang tagalikha ng "dating at dum" ay lubhang nag-aalinlangan tungkol sa "opisyal" na makasaysayang naratibo at paulit-ulit na mapanukso ang mga selyo sa kanila, na nagpapakita ng kanilang kahangalan sa pamamagitan ng pagbaba. Halimbawa, ang katangian ni Nicholas I, pati na rin ang isang tao na may matibay na kalooban at isang di-mabisa na karakter, pati na rin siya sa loob: "Madalas kong napansin ito unshawable. Ang katigasan ng katangian ng pagpapadala ng mga kargamento ng kargamento, ang mga nagbebenta ng mga lugar na theatrical, tiket sa tren, sa mga taong walang malasakit sa trapiko at kung saan ang bawat minuto ay nakagambala sa; Alam nila kung paano makita ang isang lalaki na tumitingin sa kanya, at hindi nakikinig sa kanya, nakatayo malapit. At ang autokratikong freight forwarder na ito na natutunan kong huwag tumingin, at ano ang pangangailangan na hindi huli para sa diborsyo? " Ang emperador ay lumilitaw na hindi katulad sa sinaunang bayani, ngunit sa cashier - sa gayon ang autokratikong kapangyarihan ay huminto sa tila katangi-tangi at nagsisimula na makita bilang isang bagay araw-araw, ganap na wala ng mga dayuhan. Hindi tulad ng maliwanag na mga kaibigan ng Herzen, ang naturang kapangyarihan ay hindi maaaring mag-alok ng anumang bagay na kawili-wili at bago, maliban sa bagong perpektong hindi naaaplikado ng karamihan sa mga order nito.
"Pinutol ni Peter III ang nahihiya at ang lihim na tanggapan.
Nalaglag ni Catherine II ang labis na pagpapahirap.
Alexander ko muli nawasak ito.
Ang mga sagot na ginawa ng "sa ilalim ng takot" ay hindi isinasaalang-alang ng batas. Ang isang opisyal na sinusubukang ang nasasakdal ay napapailalim sa korte at mahigpit na kaparusahan.
At sa lahat ng Russia - mula sa Bering Strait hanggang Taurogene - ang mga tao ay sinusubukan ... Ang lahat ng ito ay nakakaalam ng mga bosses, ang mga gobernador ay sumasakop, ang senado ng pamahalaan na si Mirvolit, ang mga ministro ay tahimik; Sovereign at synod, may-ari ng lupa at quarterly - lahat ay sumasang-ayon sa Selifan na "bakit ang lalaki at hindi kasinungalingan, minsan ay mapapansin ng lalaki!"
Paano malinaw ang Herzen sa kanilang mga pagtatasa?
Tila na ang larawan ay umuusbong simple: Herzen, ang kanyang mga kaibigan at mga kasama upang labanan ang kapangyarihan ng pampulitika at Europa ay mabuti, at ang kapangyarihan mismo ay masama. Sa katunayan, ang lahat ay hindi sa lahat. Sa pagitan ng mga absolute poles, tulad ng Belinsky at Nikolai, mayroong karamihan sa mga operating person "ang dating at Dum". Tulad, halimbawa, Nikolay Ketcher. Nikolai Khristorovich Kether (1809-1886) - Tagasalin, doktor. Isinalin ang mga gawa ni Shakespeare, Schiller at Hoffman. Lumahok siya sa bilog ng Nikolai Stankevich, kung saan siya ay kaibigan ni Alexander Herzen at Nikolai Ogarois. Nakipagtulungan din sa magazine na "Domestic Notes". Kasama ang mananalaysay ng literatura, nagtrabaho si Alexei Galakhov Ketcher sa unang pulong ng mga writings ng Belinsky. - Isang malapit na kaibigan ni Hernzen, na naging kanyang mapagpasyang pampulitikang kalaban. Ipinakikita ni Herzen na ang kinabukasan ng kethecher ay higit na natukoy noong panahong sila ay mga kaibigan, at nauugnay sa mga kundisyong iyon kung saan ang kerher ay dinala. Kasabay nito, hindi nakikilala ni Hernzen ang kumpletong determinismo: at si Ketcher mismo, at ang kanyang mga kaibigan (kabilang ang may-akda ng "dating at Dum") ay gumawa ng ilang malalang pagkakamali na humantong sa isang pagkasira at isang pangunahing salungatan. Ang sikat na Pranses sosyalistang prudon ay inilarawan sa undisguised galak - ngunit ito rin ay lumiliko out na siya ay hindi kaya ng, halimbawa, upang bumuo ng isang makatwirang saloobin sa isang babae. Ito ay lumiliko na ang pagkatao ng bawat tao ay tinutukoy hindi ng isa, ngunit sa pamamagitan ng maraming iba't ibang mga kadahilanan: pag-aalaga, kapaligiran, sariling mga solusyon, presyon mula sa labas - at iba pa., At iba pa. Iyon ang dahilan kung bakit ang mga bayani ng "dating at dum", na may mga bihirang eksepsiyon, ay hindi maaaring mabawasan sa mga pampublikong uri: kahit na ang mga tao na lumaki at nabuo sa halos parehong mga kondisyon ay hindi maaaring maging tulad ng bawat isa lamang dahil sa ang katunayan na Imposibleng isaalang-alang ang lahat ng mga salik na nakaimpluwensya sa kanila. Halimbawa, ang Herzen ay tumangging magbigay ng isang lubusang pag-uuri ng mga domestic "chunks" - walang systematization ng mga ito.
Narito ang isang halimbawa ng walang kapantay. Habang ang pangunahing bayani ng aklat ay nakaupo sa ilalim ng pag-aresto at paghihintay para sa mga resulta ng pagsisiyasat, ang kanyang kaibigan, nagpapahayag ng bantay, ay nagbibigay sa kanya ng isang bote ng mahusay na alak.
"Ito ay kinakailangan upang maging sa bilangguan upang malaman kung magkano ang mga tao ay nananatili sa isang tao at paano ang mga maliit na bagay mula sa bote ng alak sa prank sa bantay.
Natuklasan ni Rabden ang aking bote at, na tumutukoy sa akin, humingi ng pahintulot na uminom ng kaunti. Taun-taon ako; Gayunpaman, sinabi ko na masaya ako. Wala akong baso. Ang halimaw na ito ay kinuha ang salamin na ito, ibinuhos ito sa imposible kumpleto at ibinuhos ito sa loob, hindi sa pamamagitan ng paglipas ng paghinga; Ang larawang ito ng pagbubuhos ng mga alkohol at alak ay umiiral lamang sa mga Russians at mga pole; Hindi ko nakikita ang mga tao sa buong Europa na umiinom ng isang baso ng isang baso o alam kung paano kunin ang isang baso. Upang ang pagkawala ng salamin na ito ay mas sensitibo pa rin, rippled quarterly, wiping ang kanyang mga labi na may isang asul na panyo sa tabako, pinasalamatan ako, na nagsasabi: "Madera hindi bababa sa kung saan." Tiningnan ko siya ng galit at nagalak na nagalak na ang mga tao ay hindi nakuha ang pagbabahagi ng quarter cow, at ang kalikasan ay hindi nag-bypass sa kanyang tao.
Ang gastos na ito ng mga wines ay nagdudulot sa akin sa Ober-Politzmeyster House sa Tver Boulevard ... "
Ang banggaan ng Herzen na may "kritiko ng panalo" ay napakahalaga. Ito ay ang aristokratikong pagwawalang-bahala para sa hindi magagawang igalang ang kanyang sarili sa isang tao ay nagbibigay-daan sa iyo upang mapaglabanan ang hindi kasiya-siya at nakakahiya sitwasyon na nagmumula sa link at i-save ang iyong sarili. Kawalan ng kakayahan upang igalang ang kanyang sarili - sa pangkalahatan, ang isa sa mga pinaka-kapansin-pansin na katangian ng mga antagonists ng "dating at dum". Halimbawa, ang isang taga-fixer ay hihinto sa pagsangguni sa Herzen, na kung saan siya sa parehong oras ay isang maliit na takot, hindi tiwala kung gaano pa pinahahalagahan ang bagong gobernador ni Herzen. Ang tiwala na pag-uugali ng Herzen ay nagbibigay ng pagwawasto upang maunawaan na sa harap niya - isang tao ang pinagkalooban ng isang mahusay na kapangyarihan. Marahil ito ay isa sa pinakamatibay na episodes sa aklat:
"Pinigil ko ang kanyang kamay at tinanong nang seryoso:
- Paano ka maaaring sabihin, kaya hindi ako nagbigay ng mga kabayo? Anong uri ng bagay na walang kapararakan - sa isang malaking daan na dumadaan?
- Oo, ako joked, maligaya - bilang hindi mo nais na galit! Kabayo, masigasig na kabayo, ano ang nakatayo ka rito, isang magnanakaw? - Siya screamed pagsulat. - Gumawa ng isang pabor, mang-agaw ng isang tasa ng tsaa na may rum.
- Mahina salamat sa iyo.
- Mayroon ba kaming champagne? .. - Siya rushed sa bote - lahat ay walang laman.
- Anong ginagawa mo dito?
- Corollary-c - iyon ay isang kabataang lalaki na pumatay sa kanyang ama at kapatid na babae mula sa isang away at sa kanyang kapatid na babae.
- Kaya ikaw ay sama-sama at pagbuhos?
Jumped favorman. Tumingin ako sa Cheremis, siya ay dalawampung taong gulang, walang mabangis sa kanyang mukha, ganap na silangan, na may makitid, sparkling na mga mata, na may itim na buhok.
Ang lahat ng ito magkasama ay kaya Gadko, na ako ay lumabas muli sa courtyard. Nagpatakbo ang taga-fixer sa akin, iningatan niya ang isang baso sa isang kamay, sa isa pang bote ng Roma at pinuri ako, upang uminom ako.
Upang makalayo sa kanya, umiinom ako. Kinuha niya ang aking kamay at sinabi:
- Ito ay nagkasala, mabuti, upang sisihin para sa kung ano ang gagawin! Ngunit inaasahan kong hindi mo sasabihin sa kanyang karangalan tungkol dito, huwag sirain ang isang marangal na tao.
dialectics. Ang pang-agham na pilosopiko na paraan ng katalusan ay batay sa prinsipyo ng pakikipag-ugnayan at pakikibaka ng kabaligtaran. Mga kontradiksyon, mula sa pananaw ng mga dialectics, bumubuo sa batayan para sa pagpapaunlad ng mundo. \u2060, mula sa kung saan siya gumawa ng mga konklusyon tungkol sa kakayahan ng tao na impluwensyahan ang kurso ng mga makasaysayang pangyayari.Ang makasaysayang proseso ng Herzen ay itinuturing bilang isang dialectic ng kalayaan at pangangailangan. Sa isang banda, bilang isang kumbinsido na materyalista, tinanggihan niya ang pagkakaroon ng kaluluwa at kalayaan ng kalooban, na hindi nakasalalay sa mga panlabas na kalagayan. Sa kabilang banda, nakita niya na ang mga kalagayang ito ay magkakaiba sa loob, at kapag ang mga salik ay sumasalungat sa isa't isa, ang posibilidad ng hindi bababa sa relatibong libreng pagpili bago ito. Ang isa pang mahalagang ideya para sa Herce ay ang sariling katangian ng tao ay hindi maaaring tutol sa isang tiyak na "kapaligiran" ng monolitiko: walang mga impersonal "mga layunin sa batas", ngunit ang mga pagkilos ng ibang tao, ganap na tiyak. Ang paghihiwalay ng "layunin" at "subjective" para sa may-akda na "Ang Dating at Dum" ay ang pagpapakita ng "dualism kinasusuklaman sa kanya, tulad ng pagsalungat sa Espiritu at laman, na hindi kinuha ni Hernzen mula sa 1840s. Ang pinakamataas na halaga sa kasaysayan para sa manunulat ay nanatiling lumilitaw na independiyente, o mula sa kung ano ang hindi nakasalalay sa tao.
Paano nakakaapekto ang aklat ng Herzen sa pang-unawa ng kasaysayan ng Russia?
Sa pangkalahatan, ang bilang ng mga ideya ni Herzen, na unti-unting lumipat sa ranggo ng mga karaniwang lugar, mahirap sukatin. Maaari itong sabihin na ang karamihan ng mga modernong interpretasyon ng kasaysayan ng lipunan ng Russia ng 1830-40s ay bumalik sa "nakaraan at pag-iisip", pati na rin sa aklat na "Sa pagpapaunlad ng mga rebolusyonaryong ideya sa Russia" (ito Gayunman, sa halip ay nakatuon sa western reader at pamilyar sa kasaysayan ng panitikan at pag-iisip ng lipunan). Ang isang simpleng halimbawa ay ang kasaysayan ng pang-unawa ng Russia sa parehong Hegel. Sa ikaapat na bahagi ng kanyang aklat, ang Herzen disassembles ang pang-unawa ng sikat na pormula "Ang lahat ng bagay ay wastong makatwiran" - at nagpapakita na, salungat sa Belinsky, nangangahulugan ito na hindi sapilitan ang lahat ng bagay, ngunit, sa kabaligtaran, ang hindi totoo Ang lahat ay hindi makatwiran. Ipinakikita ni Herzen ang hindi pagkakapare-pareho ng mga konklusyon sa pulitika na ginawa ni Belinsky mula sa pilosopiya ni Hegel - na di-umano'y anumang kapangyarihang pampulitika ay ganap na makatwiran sa mga hindi nababagong batas ng isip. Kasabay nito, gumugugol siya ng kamangha-manghang parallel sa Biblical Spanings: "Bawat kapangyarihan mula sa Diyos" - at mga tala na ang pariralang ito ay ganap na naiiba: at bilang isang pahayag ng banal na katangian ng anumang kapangyarihan, at bilang isang pagtanggi ng anumang kapangyarihan na hindi makatwiran ang kanyang banal na kalikasan. Ang isang katulad na paraan ay disassembled sa pamamagitan ng lohika ng Belinsky, halimbawa, Nikolai Berdyaev sa "mga mapagkukunan at kahulugan ng Russian komunismo". Ang mga saloobin at mga salita ng Herzen ay bihira na ngayon bilang pag-aari niya - ngunit ang punto ay wala sa kanilang mga banalidad, ngunit sa kanilang pambihirang panghihikayat, na hindi tumatagal mula sa personal na posisyon ng Herzen. Ang kasaysayan ng lipunan ng Russia sa interpretasyon ng may-akda na "Polar and Dum" ay isang dramatiko, buong buhay ng maliwanag at hindi pangkaraniwang mga tao, ang pagkakaroon nito ay talagang nais na maniwala.
"Ang Pranses ay binili ng libu-libong isang template. Ang kasalukuyang gobyerno ay hindi lumikha, ngunit naunawaan lamang ang lihim ng pagtigil ng mga personalidad - ito ay ganap na sa Pranses na espiritu, nagkaroon ng pampublikong edukasyon, iyon ay, ang pag-aalaga sa pangkalahatan, dahil walang edukasyon sa bahay sa France. Sa lahat ng mga lungsod ng imperyo, nagtuturo sila sa parehong araw at sa parehong oras, ayon sa parehong mga libro - ang parehong bagay. Ang lahat ng mga pagsusulit ay tinanong ng parehong mga tanong, ang parehong mga halimbawa; Ang mga guro, deviating mula sa teksto o pagbabago ng programa, ay agad na ibinukod. Ang walang kalokohan na ito ng pag-aalaga lamang ay humantong sa isang sapilitan, namamana form na unang wode sa isip. Ito ay isang pormal na demokratikong antas na naka-attach sa pag-unlad ng kaisipan. "
bibliography.
- Ginzburg L. Ya. "Poison at Duma" Herzen. L.: Gichl, 1957.
- Gurvich Lishchiner S. D. pagkamalikhain Alexander Herzen at Aleman kultura. Frankfurt am Main: Peter Lang, 2001.
- Gurvich Lishchiner S. D. pagkamalikhain Herzen sa pagpapaunlad ng Russian realism ng gitna ng siglong XIX. M.: Heritage, 1994.
- Elizabetina G. G. "Poison at Duma" A. I. Herzen. M.: Hood. Lit., 1984.
- Pavenno I. Intimacy at Kasaysayan: Family Drama Hernzen sa kamalayan ng Russian Intelligentsia (1850-1990s) // Bagong pampanitikan pagsusuri. 2010. № 103. P. 41-67.
- Tanyanov V. A. A. I. Herzen at Ruso panlipunan at pampanitikan na pag-iisip ng ika-19 na siglo. St. Petersburg: Science, 1994.
- Spet G. G. Philosophical Hezen Worldview. Gh.: KOLOS, 1921.
Ang buong listahan ng mga sanggunian
