Ang pangit na sisiw ng pato ay isang malungkot na kapalaran at isang kahanga-hangang pagbabago. Ginoong Andersen

Ang pangit na sisiw ng pato ay isang malungkot na kapalaran at isang kahanga-hangang pagbabago. Mr. Andersen "The Ugly Duckling" basahin online

Sa kasukalan ng burdock ito ay bilang bingi at ligaw tulad ng sa isang masukal na kagubatan, at may isang pato na nakaupo sa kanyang mga itlog. Matagal na siyang nakaupo, at medyo pagod na siya sa aktibidad na ito. Bilang karagdagan, siya ay bihirang binisita - ang iba pang mga duck ay nagustuhang lumangoy sa mga kanal kaysa umupo sa burdock at quack kasama niya.

Sa wakas ay pumutok ang mga kabibi.

Ang mga duckling ay nagsimulang gumalaw, nagdaldal ang kanilang mga tuka at inilabas ang kanilang mga ulo.

Sumilip, sumilip! - sabi nila.

Basag, basag! - sagot ng pato. - Bilisan mo!

Ang mga duckling sa paanuman ay umakyat sa shell at nagsimulang tumingin sa paligid, tinitingnan ang mga berdeng dahon ng burdock. Ang ina ay hindi nakagambala sa kanila - ang berdeng kulay ay mabuti para sa mga mata.

Oh, gaano kalaki ang mundo! - sabi ng mga duckling. Syempre! Ngayon sila ay nagkaroon ng mas maraming espasyo kaysa sa shell.

Hindi mo ba naisip na ang buong mundo ay narito? - sabi ng ina. - Ano ba yan! Ito ay umaabot sa malayo, malayo, sa kabila ng hardin, sa kabila ng bukid... Ngunit, upang sabihin ang totoo, hindi pa ako nakapunta doon sa aking buhay!.. Buweno, nakalabas na ba ang lahat? - Tumayo si Jonas. - Naku, hindi lang iyon... Ang pinakamalaking itlog ay buo! Kailan ito matatapos! Malapit na akong mawalan ng pasensya.

At umupo ulit siya.

Well, kamusta ka na? - tanong ng matandang pato, na nakadikit ang kanyang ulo sa kasukalan ng burdock.

"Buweno, hindi ko kaya ang isang itlog," sabi ng batang pato. - Umupo ako at umupo, ngunit hindi pa rin ito sumabog. Ngunit tingnan mo iyong mga maliliit na napisa na. Kaibig-ibig lang! Lahat, bilang isa, tulad ng kanilang ama! At siya, ang walang kwenta, hindi man lang ako dinalaw kahit minsan!

"Teka, ipakita mo muna sa akin iyong itlog na hindi pumuputok," sabi ng matandang pato. - Hindi ba ito pabo, ano ang mali? Well, oo, siyempre!.. Ganyan talaga nila ako minsang niloko. At kung gaano kalaki ang problema ko mamaya sa mga turkey poult na ito! Hindi ka maniniwala dito: takot na takot sila sa tubig na hindi mo man lang maitaboy sa kanal. I hissed, at quack, at simpleng itinulak sila sa tubig - hindi sila darating, at iyon lang. Tingnan ko ulit. Well, ito ay! Turkey! Bitawan mo ito at turuan ang iyong mga anak na lumangoy!

No, I think I’ll sit,” sabi ng batang pato. "Nakapagtiis ako nang labis na kaya kong magtiis ng kaunti pa."

Sige, maupo ka! - sabi ng matandang pato at umalis. At sa wakas ay pumutok ang malaking itlog.

Pip! Pip! - tumili ang sisiw at nahulog sa shell.

Ngunit kung gaano siya kalaki at pangit! Ang pato ay tumingin sa kanya mula sa lahat ng panig at ibinaba ang kanyang mga pakpak.

Nakakakilabot na freak! - sabi niya. - At hindi katulad ng iba! Hindi ba talaga ito pabo? Aba, kasama ko siya sa tubig, kahit pilitin ko siyang itulak doon!

Kinabukasan ay maganda ang panahon, ang berdeng burdock ay binaha ng araw.

Ang pato at ang kanyang buong pamilya ay pumunta sa kanal. Bultikh! - at natagpuan niya ang kanyang sarili sa tubig.

crack-crack! Sundan mo ako! Buhay! - tawag niya, at sunod-sunod na tumalsik din ang mga duckling sa tubig.

Noong una ay natakpan sila ng tubig, ngunit agad silang lumutang at perpektong lumangoy pasulong. Ang kanilang mga paa ay gumana nang ganoon. Kahit ang pangit na grey duckling ay nakisabay sa iba.

Anong uri ng pabo ito? - sabi ng pato. - Tingnan kung gaano siya kagaling magtampisaw sa kanyang mga paa! At gaano ito nananatiling tuwid! Hindi, ito ang sarili kong anak. Oo, hindi naman siya masyadong masama, kung titingnan mo siyang mabuti. Aba, dali, sundan mo ako! Ipapakilala kita ngayon sa lipunan - pupunta tayo sa bakuran ng manok. Manatiling malapit sa akin upang walang makatapak sa iyo, at mag-ingat sa mga pusa!

Hindi nagtagal ay nakarating ang itik at ang buong brood nito sa bakuran ng manok. Diyos ko! Ano ba lahat ng ingay na iyon! Dalawang pamilya ng itik ang nag-aaway sa ulo ng isang igat. At sa huli ang ulong ito ay napunta sa pusa.

Ganito palagi ang nangyayari sa buhay! - sabi ng pato at dinilaan ang kanyang tuka gamit ang kanyang dila - siya mismo ay hindi tumanggi sa pagtikim ng ulo ng igat. - Buweno, igalaw mo ang iyong mga paa! - utos niya, lumingon sa mga duckling. - Quack at yumuko sa matandang pato diyan! Siya ang pinakasikat dito. Siya ay may lahing Espanyol kaya naman mataba siya. Tingnan mo, mayroon siyang pulang patch sa kanyang paa! kay ganda! Ito ang pinakamataas na pagkakaiba na matatanggap ng pato. Nangangahulugan ito na ayaw nilang mawala siya - agad siyang nakikilala ng mga tao at hayop sa pamamagitan ng scrap na ito. Well, buhay ito! Huwag pagsamahin ang iyong mga paa! Ang isang well-bred duckling ay dapat iikot ang kanyang mga paa palabas. ganito! Tingnan mo. Ngayon ikiling ang iyong mga ulo at sabihin: "Quack!"

Ginawa iyon ng mga duckling.

Ngunit ang ibang mga itik ay tumingin sa kanila at nagsalita nang malakas:

Well, narito ang isa pang buong sangkawan! Para bang hindi tayo magiging sapat kung wala sila! At ang isa ay napakakulit! Hinding-hindi namin ito kukunsintihin!

At ngayon lumipad ang isang pato at tinutusok siya sa leeg.

Iwan mo siya! - sabi ng ina na pato. - Pagkatapos ng lahat, wala siyang ginawa sa iyo!

Ipagpalagay natin na ganoon nga. Ngunit ito ay medyo malaki at awkward! - sumirit ang masamang pato. - Hindi masakit na turuan siya ng leksyon.

At ang marangal na pato na may pulang patch sa kanyang binti ay nagsabi:

Ganda ng mga bata mo! Ang lahat ay napaka, napakabuti, maliban sa isa, marahil... Ang kawawang kapwa ay isang pagkabigo! Ang sarap i-remake ito.

Ito ay ganap na imposible, iyong karangalan! - sagot ng inang pato. "Siya ay pangit, iyon ay totoo, ngunit siya ay may mabuting puso." At hindi siya lumalangoy nang mas masahol pa, sabi ko, mas mahusay kaysa sa iba. Sa tingin ko sa paglipas ng panahon ay lalabas ito at magiging mas maliit. Matagal na itong nasa itlog kaya medyo lumaki. - At pinakinis niya ang mga balahibo sa kanyang likod gamit ang kanyang tuka. "At saka, siya ay isang drake, at ang isang drake ay hindi talaga kailangan ng kagandahan." Sa tingin ko siya ay magiging malakas at gagawa ng kanyang paraan sa buhay.

Ang natitira sa mga duckling ay napaka, napaka-cute! - sabi ng maharlikang pato. - Buweno, gawin mo ang iyong sarili sa bahay, at kung makakita ka ng ulo ng igat, maaari mong dalhin ito sa akin.

At kaya ang mga ducklings ay nagsimulang kumilos tulad ng sa bahay. Tanging ang kawawang duckling, na napisa nang mas huli kaysa sa iba at napakapangit, ang hindi nabigyan ng pass. Siya ay tinutulak, tinutulak at tinutukso hindi lamang ng mga itik, kundi maging ng mga manok.

Masyadong malaki! - sabi nila.

At ang Indian na tandang, na ipinanganak na may mga spurs sa kanyang mga binti at samakatuwid ay naisip ang kanyang sarili na halos isang emperador, nag-pout at, tulad ng isang barko sa buong layag, lumipad diretso sa sisiw ng pato, tumingin sa kanya at nagsimulang magsalita nang galit; napuno ng dugo ang kanyang suklay. Ang mahirap na sisiw ng pato ay hindi alam kung ano ang gagawin, kung saan pupunta. At kailangan niyang maging sobrang pangit kaya pinagtatawanan siya ng buong bakuran ng manok!

Ang unang araw ay naging ganito, at pagkatapos ay lumala pa. Hinabol ng lahat ang kawawang duckling, maging ang kanyang mga kapatid ay galit na sinabi sa kanya: "Kung kaladkarin ka lang sana ng pusa, kasuklam-suklam na freak!" At idinagdag ng ina: "Ang aking mga mata ay hindi tumingin sa iyo!" Kinagat siya ng mga itik, tinutukan siya ng mga manok, at itinulak siya ng batang babae na nagbigay ng pagkain sa mga ibon palayo gamit ang kanyang paa.

Sa wakas ay hindi na nakatiis ang sisiw. Tumakbo siya sa kabila ng bakuran at, ibinuka ang kanyang mga pakpak na malamya, sa paanuman ay nahulog sa bakod nang diretso sa matitinik na mga palumpong.

Ang mga maliliit na ibon na nakaupo sa mga sanga ay sabay-sabay na lumipad at nagkalat sa iba't ibang direksyon.

"Ito ay dahil ako ay sobrang pangit," naisip ng duckling at, ipinikit ang kanyang mga mata, nagsimula siyang tumakbo, hindi alam kung saan. Tumakbo siya hanggang doon. hanggang sa natagpuan niya ang kanyang sarili sa isang latian kung saan nakatira ang mga ligaw na itik.

Dito siya nagpalipas ng buong gabi. Ang kawawang duckling ay pagod at napakalungkot.

Sa umaga, ang mga ligaw na pato ay nagising sa kanilang mga pugad at nakakita ng isang bagong kasama.

Anong uri ng ibon ito? - tanong nila. Ang duckling ay lumingon at yumuko sa lahat ng direksyon sa abot ng kanyang makakaya.

Aba, nakakadiri ka! - sabi ng mga ligaw na pato. - Gayunpaman, wala kaming kinalaman dito, hangga't hindi ka nakikialam sa aming pamilya.

Kawawang bagay! Saan pa kaya niya naisip yun! Kung hahayaan lamang siyang tumira sa mga tambo at uminom ng tubig na latian, hindi na siya nanaginip pa.

Kaya naupo siya sa latian ng dalawang araw. Sa ikatlong araw, dalawang ligaw na gander ang lumipad doon. Kamakailan lamang ay natuto silang lumipad at samakatuwid ay napakahalaga sa sarili.

Makinig, buddy! - sabi nila. - Napakaganda mo kaya nakakatuwang tingnan ka. Gusto mo bang makipagkaibigan sa amin? Kami ay mga libreng ibon - lumilipad kami saan man namin gusto. Mayroon ding latian sa malapit, kung saan nakatira ang mga magagandang ligaw na gansa. Marunong silang magsabi ng: "Rap! Rap!" Nakakatawa ka na, good luck, magiging matagumpay ka sa kanila.

Bang! Pow! - biglang umalingawngaw sa ibabaw ng latian, at ang parehong ganders ay nahulog sa mga tambo na patay, at ang tubig ay naging pula sa dugo.

Bang! Pow! - muli itong narinig, at isang buong kawan ng ligaw na gansa ang tumaas sa ibabaw ng latian. Putok-putok ang umalingawngaw. Pinalibutan ng mga mangangaso ang latian sa lahat ng panig; ang ilan sa kanila ay umakyat sa mga puno at nagpaputok mula sa itaas. Binalot ng asul na usok ang mga tuktok ng puno sa mga ulap at nakasabit sa ibabaw ng tubig. Sinilip ng mga asong nangangaso ang latian. Ang maririnig mo lang ay: sampal-sampal! At ang mga tambo ay umindayog mula sa magkabilang gilid. Ang kawawang duckling ay hindi buhay o patay dahil sa takot. Itatago na sana niya ang kanyang ulo sa ilalim ng kanyang pakpak, nang biglang lumitaw sa kanyang harapan ang isang hunting dog na nakalayo ang dila at kumikinang na masasamang mata. Tumingin siya sa duckling, inilabas ang matatalas na ngipin at - sampal-sampal! - tumakbo pa.

"Parang wala na," naisip ng bibe at napabuntong-hininga, "Malamang, nakakadiri ako na kahit isang aso ay naiinis na kainin ako!"

At nagtago siya sa mga tambo. At sa ibabaw ng kanyang ulo paminsan-minsan ay sumipol ang putok at umalingawngaw ang mga putok.

Ang pamamaril ay namatay lamang sa gabi, ngunit ang duckling ay natatakot pa rin na kumilos nang mahabang panahon.

Lumipas ang ilang oras. Sa wakas ay naglakas-loob siyang bumangon, tumingin nang mabuti sa paligid at nagsimulang tumakbo sa mga bukid at parang.

Napakalakas ng hangin na halos hindi maigalaw ng duckling ang mga paa nito.

Pagsapit ng gabi ay narating niya ang isang maliit at kahabag-habag na kubo. Ang kubo ay sira-sira na at handa na itong bumagsak, ngunit hindi nito alam kung saang panig, kaya't kumapit ito.

Ang hangin ay patuloy na sumalo sa sisiw, at kailangan kong idiin malapit sa lupa upang maiwasang madala.

Mabuti na lang at napansin niyang ang pinto ng kubo ay natanggal sa isang bisagra at nakabaluktot kaya madali siyang nakapasok sa siwang. At nagpunta ang sisiw.

Isang matandang babae ang nakatira sa isang kubo kasama ang kanyang manok at pusa. Tinawag niya ang pusang Sonny; alam niya kung paano i-arch ang kanyang likod, purr at kahit na maghagis ng sparks, ngunit para magawa ito kailangan mong hampasin siya laban sa butil. Ang manok ay may maliit, maiksing binti, kaya tinawag itong Short-legged. Masigasig siyang nangingitlog, at minahal siya ng matandang babae na parang anak.

Sa umaga ay nakita ang duckling. Ang pusa ay nagsimulang umungol at ang manok ay nagsimulang kumatok.

Ano ito? - tanong ng matandang babae. Tumingin siya sa paligid at nakita niya ang isang sisiw sa sulok, ngunit bulag na napagkamalan ito na isang matabang pato na naligaw ng bahay.

Anong paghahanap! - sabi ng matandang babae. - Ngayon ay magkakaroon ako ng mga itlog ng pato, maliban kung ito ay isang drake. At nagpasya siyang panatilihin ang ligaw na ibon sa kanya. Ngunit lumipas ang tatlong linggo, at wala pa ring mga itlog. Ang tunay na panginoon ng bahay ay ang pusa, at ang maybahay ay ang manok. Pareho silang palaging nagsasabi: "Kami at ang buong mundo!" Itinuring nila ang kanilang sarili sa kalahati ng buong mundo, at, bukod dito, ang mas mahusay na kalahati. Ang sisiw, gayunpaman, ay tila may ibang opinyon sa bagay na ito. Ngunit hindi ito pinayagan ng manok.

Marunong ka bang mangitlog? - tanong niya sa duckling.

Kaya panatilihin ang iyong dila sa isang tali! At ang pusa ay nagtanong:

Maaari mo bang i-arch ang iyong likod, maghagis ng sparks at purr?

Kaya huwag makialam sa iyong opinyon kapag nagsasalita ang matatalinong tao!

At ang duckling ay nakaupo sa sulok, ruffled.

Isang araw ay bumukas nang husto ang pinto at isang daloy ng sariwang hangin at isang maliwanag na sinag ng araw ang sumugod sa silid. Ang sisiw ng pato ay naakit sa kalayaan, gusto niyang lumangoy kaya hindi niya napigilan at sinabi sa inahin ang tungkol dito.

Well, ano pa ang naisip mo? - inatake siya ng manok. - Ikaw ay walang ginagawa, at lahat ng uri ng kalokohan ay gumagapang sa iyong ulo! Mangitlog o umungol, mawawala ang katangahan!

Ay, ang sarap lumangoy! - sabi ng pato. - Nakakatuwang sumisid muna sa kalaliman!

Anong kasiyahan! - sabi ng manok. - Baliw ka talaga! Tanungin ang pusa - siya ang pinakamatinong taong kilala ko - mahilig ba siyang lumangoy at sumisid? Hindi ko pinag-uusapan ang sarili ko. Sa wakas, tanungin mo ang aming matandang babae, malamang na walang sinuman sa mundo ang mas matalino kaysa sa kanya! Sasabihin niya sa iyo kung gusto niyang sumisid muna sa malalim na dulo!

Hindi mo ako naiintindihan! - sabi ng pato.

Kung hindi namin maintindihan, kung gayon sino ang makakaintindi sa iyo! Malinaw na gusto mong maging mas matalino kaysa sa pusa at sa aming maybahay, hindi banggitin ako! Huwag maging tanga at magpasalamat sa lahat ng ginawa nila para sa iyo! Ikaw ay nakasilong, nagpainit, natagpuan mo ang iyong sarili sa isang lipunan kung saan maaari kang matuto ng isang bagay. Ngunit ikaw ay isang walang laman na ulo, at walang saysay na makipag-usap sa iyo. Maniwala ka sa akin! I wish you well, kaya naman pinapagalitan kita. Ito ang palaging ginagawa ng mga tunay na kaibigan. Subukang mangitlog o matutong umungol at magwiwisik ng sparks!

I think mas mabuting umalis na ako dito at umalis na! - sabi ng pato.

sige, sige! - sagot ng manok.

At umalis na ang sisiw. Siya ay nanirahan sa isang lawa, lumangoy at sumisid nang patiwarik, ngunit pinagtatawanan pa rin siya ng lahat ng tao sa paligid niya at tinawag siyang kasuklam-suklam at pangit.

Samantala, dumating na ang taglagas. Ang mga dahon sa mga puno ay naging dilaw at kayumanggi. Nahulog sila mula sa mga sanga, at binuhat sila ng hangin at umikot sa hangin. Naging napakalamig. Ang mabibigat na ulap ay nagkalat ng yelo o niyebe sa lupa. Maging ang uwak, na nakaupo sa bakod, ay kumatok sa tuktok ng kanyang mga baga dahil sa lamig. Brr! Mapapalamig ka na lang sa pag-iisip ng ganoon kalamig!

Ang mga bagay ay masama para sa mahirap na sisiw ng pato.

Isang gabi, nang ang araw ay sumisikat pa sa kalangitan, isang buong kawan ng mga kahanga-hangang nilalang ang bumangon mula sa likod ng kagubatan, malalaking ibon. ganyan magagandang ibon ang sisiw ng pato ay hindi kailanman nakita bago - lahat puti bilang snow, na may mahaba nababaluktot na mga leeg...

Ito ay mga swans.

Parang trumpeta ang sigaw nila. Ibinuka nila ang kanilang malapad, makapangyarihang mga pakpak at lumipad mula sa malamig na parang patungo sa maiinit na lupain, sa kabila asul na dagat... Kaya't sila ay tumaas nang mataas, mataas, at ang kaawa-awang sisiw ng pato ay patuloy na nag-aalaga sa kanila, at isang uri ng hindi maintindihang pagkabalisa ang bumalot sa kanya. Umikot siya sa tubig na parang pang-itaas, iniunat ang kanyang leeg at napasigaw din, sa sobrang lakas at kakaiba na siya ay natakot. Hindi niya maalis ang tingin sa mga magagandang ibon na ito, at nang tuluyang mawala ang mga ito sa paningin, sumisid siya sa pinakailalim, saka muling lumangoy palabas at hindi pa rin siya natauhan sa mahabang panahon. Ang sisiw ng pato ay hindi alam ang pangalan ng mga ibong ito, hindi alam kung saan sila lumilipad, ngunit siya ay umibig sa kanila. kung paanong wala pa akong minahal sa mundo. Hindi siya nainggit sa kagandahan nila. Hindi sumagi sa isip niya na kaya niyang maging kasing ganda nila.

Matutuwa sana siya kung hindi man lang siya itinulak ng mga itik palayo sa kanila. Kawawang ugly duckling!

Dumating na ang taglamig, napakalamig. Ang sisiw ng pato ay kailangang lumangoy sa paligid ng lawa nang walang pahinga upang maiwasan ang pagyeyelo ng tubig nang lubusan, ngunit bawat gabi ay lumiliit at lumiliit ang butas kung saan siya lumangoy. Ang hamog na nagyelo ay tulad na kahit na ang yelo ay kumaluskos. Ang sisiw ng pato ay nagtrabaho nang walang pagod sa kanyang mga paa. Sa huli, siya ay ganap na napagod, nag-unat at nanlamig sa yelo.

Umagang-umaga may dumaan na magsasaka. Nakita niya ang isang duckling na nagyelo sa yelo, binasag ang yelo gamit ang kanyang sapatos na kahoy at dinala ang kalahating patay na ibon sa kanyang asawa.

Ang duckling ay pinainit.

Nagpasya ang mga bata na makipaglaro sa kanya, ngunit naisip ng duckling na gusto nilang saktan siya. Dahil sa takot ay tumalon siya sa sulok at diretsong nahulog sa isang kawali ng gatas. Dumaloy ang gatas sa sahig. Ang babaing punong-abala ay sumigaw at niyakap ang kanyang mga kamay, at ang sisiw ng pato ay sumugod sa silid, lumipad sa isang batya ng mantikilya, at mula doon sa isang bariles ng harina. Madaling isipin kung ano ang hitsura niya!

Pinagalitan ng maybahay ang sisiw at hinabol siya ng mga sipit ng karbon, nagtakbuhan ang mga bata, nagkakatumba, nagtatawanan at nagsisigawan. Mabuti na ang pinto ay nakabukas - ang sisiw ng pato ay tumakbo palabas, ibinuka ang kanyang mga pakpak, sumugod sa mga palumpong, diretso sa bagong bumagsak na niyebe, at nakahiga doon sa loob ng mahabang panahon, halos walang malay.

Masyadong malungkot na pag-usapan ang lahat ng mga problema at kasawian ng pangit na sisiw ng pato sa malupit na taglamig na ito.

Sa wakas, muling pinainit ng araw ang lupa gamit ang maiinit nitong sinag. Ang mga lark ay umalingawngaw sa mga bukid. Bumalik ang tagsibol!

Ang sisiw ng pato ay lumabas mula sa mga tambo, kung saan siya ay nagtatago sa buong taglamig, ipinapakpak ang kanyang mga pakpak at lumipad. Mas malakas na ngayon ang kanyang mga pakpak kaysa dati, gumawa sila ng ingay at itinaas siya sa ibabaw ng lupa. Bago pa siya magkamalay ay nakarating na siya sa isang malaking garden. Ang mga puno ng mansanas ay namumulaklak lahat, ang mabangong lilac ay nakayuko sa kanilang mahabang berdeng sanga sa ibabaw ng paikot-ikot na kanal. Oh, ang ganda dito, ang amoy ng tagsibol!

At biglang lumangoy ang tatlong kahanga-hangang puting sisne mula sa kasukalan ng tambo. Napakadali at swabe nilang lumangoy, na para bang dumausdos sila sa tubig. Nakilala ng sisiw ng pato ang magagandang ibon na ito, at dinaig ng ilang hindi maintindihang kalungkutan.

"Lipad ako sa kanila, sa mga maringal na ibon na ito. Malamang sisipain nila ako hanggang sa mamatay dahil sa sobrang kasuklam-suklam, naglakas-loob akong lumapit sa kanila. Ngunit gayon pa man! Mas mabuting mamatay sa kanilang mga suntok kaysa tiisin ang kurot ng mga itik at manok, ang mga sipa ng babaeng manok, at tiisin ang lamig at gutom sa taglamig!"

At lumubog siya sa tubig at lumangoy patungo sa magagandang sisne, at ang mga sisne, nang makita siya, ay nagpakpak ng kanilang mga pakpak at dumiretso sa kanya.

Patayin mo ako! - sabi ni ugly duckling at ibinaba ang ulo.

At biglang, sa tubig na kasing linaw ng salamin, nakita niya ang sarili niyang repleksyon. Hindi na siya isang pangit na dark grey duckling, kundi isang magandang puting sisne!

Ngayon ang sisiw ng pato ay natuwa pa na siya ay nagtiis ng labis na kalungkutan at problema. Siya ay nagdusa nang husto at samakatuwid ay higit na pinahahalagahan ang kanyang kaligayahan. At lumangoy ang malalaking swans at hinaplos siya ng kanilang mga tuka.

Sa oras na ito, tumatakbo ang mga bata sa hardin. Nagsimula silang maghagis ng mga piraso ng tinapay at butil sa mga sisne, at ang bunso sa kanila ay sumigaw:

Dumating na ang bago! Dumating na ang bago! At lahat ng iba ay tumunog:

Oo, bago, bago!

Nagpalakpakan ang mga bata at nagsayaw sa tuwa. Pagkatapos ay sinugod nila ang kanilang ama at ina at muling nagsimulang magtapon ng mga piraso ng tinapay at cake sa tubig.

Parehong bata at matatanda ay nagsabi:

Ang bagong swan ay ang pinakamahusay! Napakagwapo niya at bata pa!

At ang mga lumang swans ay yumuko sa harap niya. At siya ay lubos na napahiya at itinago ang kanyang ulo sa ilalim ng kanyang pakpak, hindi alam kung bakit. Naalala niya ang panahong pinagtawanan siya ng lahat at itinaboy siya. Ngunit ang lahat ng ito ay nasa likod namin. Ngayon sinasabi ng mga tao na siya ang pinakamaganda sa mga magagandang swans. Ibinabaluktot ng lilac ang mabangong mga sanga nito sa tubig patungo sa kanya, at hinahaplos siya ng araw ng mainit nitong sinag... At pagkatapos ay kumalas ang kanyang mga pakpak, ang kanyang balingkinitang leeg ay tumuwid, at ang isang masayang sigaw ay sumabog mula sa kanyang dibdib:

Hindi, hindi ko pinangarap ang gayong kaligayahan noong ako ay pangit na pato!

- mga Ruso kwentong bayanRussian folk tales Ang mundo ng mga fairy tale ay kamangha-mangha. Posible bang isipin ang ating buhay nang walang fairy tale? Ang isang fairy tale ay hindi lamang libangan. Sinasabi niya sa amin ang tungkol sa kung ano ang napakahalaga sa buhay, nagtuturo sa amin na maging mabait at patas, protektahan ang mahihina, labanan ang kasamaan, hamakin ang tuso at mambobola. Tinuturuan tayo ng fairy tale na maging tapat, tapat, at kinukutya ang ating mga bisyo: pagmamayabang, kasakiman, pagkukunwari, katamaran. Sa loob ng maraming siglo, ang mga fairy tale ay ipinasa sa bibig. Isang tao ang nakaisip ng isang fairy tale, sinabi ito sa isa pa, ang taong iyon ay nagdagdag ng sarili niyang bagay, muling ikinuwento ito sa pangatlo, at iba pa. Sa bawat oras na ang fairy tale ay naging mas mahusay at mas kawili-wili. Lumalabas na ang fairy tale ay naimbento hindi ng isang tao, ngunit ng marami iba't ibang tao, mga tao, kaya naman sinimulan nilang tawagin itong "katutubo". Ang mga fairy tale ay lumitaw noong sinaunang panahon. Sila ay mga kwento ng mga mangangaso, mga bitag at mangingisda. Sa mga fairy tale, ang mga hayop, puno at damo ay nagsasalita na parang tao. At sa isang fairy tale, lahat ay posible. Kung gusto mong maging bata, kumain ng nakapagpapasiglang mansanas. Kailangan nating buhayin ang prinsesa - iwisik muna siya ng patay at pagkatapos ay tubig na buhay... Itinuturo sa atin ng fairy tale na makilala ang mabuti sa masama, mabuti sa masama, talino mula sa katangahan. Ang fairy tale ay nagtuturo na huwag mawalan ng pag-asa sa mahihirap na sandali at palaging malampasan ang mga paghihirap. Itinuturo ng fairy tale kung gaano kahalaga para sa bawat tao na magkaroon ng mga kaibigan. At ang katotohanan na kung hindi mo iiwan ang iyong kaibigan sa problema, tutulungan ka rin niya...
- Mga Tale ni Aksakov Sergei Timofeevich Mga Kuwento ni Aksakov S.T. Si Sergei Aksakov ay nagsulat ng napakakaunting mga engkanto, ngunit ang may-akda na ito ang sumulat ng kamangha-manghang fairy tale na "The Scarlet Flower" at agad naming naiintindihan kung anong talento ang mayroon ang taong ito. Si Aksakov mismo ang nagsabi kung paano siya nagkasakit sa pagkabata at ang kasambahay na si Pelageya ay inanyayahan sa kanya, na binubuo iba't ibang kwento at mga fairy tale. Nagustuhan ng batang lalaki ang kuwento tungkol sa Scarlet Flower kaya nang lumaki siya, isinulat niya ang kuwento ng kasambahay mula sa memorya, at sa sandaling mai-publish ito, ang fairy tale ay naging paborito ng maraming mga lalaki at babae. Ang fairy tale na ito ay unang nai-publish noong 1858, at pagkatapos ay maraming mga cartoon ang ginawa batay sa fairy tale na ito.
- Mga Fairy Tale ng Brothers Grimm Ang Tales of the Brothers Grimm Jacob at Wilhelm Grimm ay ang pinakadakilang mananalaysay na Aleman. Inilathala ng magkapatid ang kanilang unang koleksyon ng mga fairy tale noong 1812. Aleman. Kasama sa koleksyong ito ang 49 na mga fairy tale. Ang Brothers Grimm ay nagsimulang regular na isulat ang mga fairy tale noong 1807. Ang mga engkanto ay agad na nakakuha ng napakalaking katanyagan sa populasyon. Malinaw, nabasa ng bawat isa sa atin ang magagandang fairy tale ng Brothers Grimm. Ang kanilang mga kawili-wili at pang-edukasyon na mga kuwento ay gumising sa imahinasyon, at ang simpleng wika ng salaysay ay naiintindihan kahit sa maliliit na bata. Ang mga fairy tale ay para sa mga mambabasa iba't ibang edad. Sa koleksyon ng Brothers Grimm mayroong mga kwento na naiintindihan para sa mga bata, ngunit din para sa mga matatandang tao. Naging interesado ang Brothers Grimm sa pagkolekta at pag-aaral ng mga kwentong bayan noong mga taon ng kanilang estudyante. Tatlong koleksyon ng “Mga kwentong pambata at pamilya” (1812, 1815, 1822) ang nagbigay sa kanila ng katanyagan bilang mahusay na mananalaysay. Kabilang sa mga ito ang "The Town Musicians of Bremen", "A Pot of Porridge", "Snow White and the Seven Dwarfs", "Hansel and Gretel", "Bob, the Straw and the Ember", "Mistress Blizzard" - mga 200 mga fairy tale sa kabuuan.
- Mga Kuwento ni Valentin Kataev Tales of Valentin Kataev Ang manunulat na si Valentin Kataev ay nabuhay ng matagal at magandang buhay. Nag-iwan siya ng mga libro, sa pamamagitan ng pagbabasa na matututuhan nating mamuhay nang may panlasa, nang hindi nawawala ang mga kawili-wiling bagay na nakapaligid sa atin araw-araw at bawat oras. Nagkaroon ng isang panahon sa buhay ni Kataev, mga 10 taon, nang sumulat siya ng mga magagandang fairy tale para sa mga bata. Ang mga pangunahing tauhan ng mga engkanto ay ang pamilya. Nagpapakita sila ng pagmamahal, pagkakaibigan, paniniwala sa mahika, mga himala, mga relasyon sa pagitan ng mga magulang at mga anak, mga relasyon sa pagitan ng mga bata at mga taong nakakasalamuha nila sa daan na tumutulong sa kanila na lumaki at matuto ng bago. Pagkatapos ng lahat, si Valentin Petrovich mismo ay naiwan nang walang ina nang maaga. Si Valentin Kataev ang may-akda ng mga fairy tale: "The Pipe and the Jug" (1940), "The Seven-Flower Flower" (1940), "The Pearl" (1945), "The Stump" (1945), "The Kalapati” (1949).
- Mga Kuwento ni Wilhelm Hauff Tales of Wilhelm Hauff Wilhelm Hauff (11/29/1802 – 11/18/1827) ay isang Aleman na manunulat, na kilala bilang may-akda ng mga fairy tale para sa mga bata. Itinuring na isang kinatawan ng Biedermeier artistikong istilong pampanitikan. Si Wilhelm Hauff ay hindi isang sikat at sikat na mananalaysay sa mundo, ngunit ang mga fairy tale ni Hauff ay dapat basahin para sa mga bata. Ang may-akda, na may kapitaganan at kawalang-interes ng isang tunay na psychologist, ay namuhunan sa kanyang mga gawa ng isang malalim na kahulugan na pumukaw sa pag-iisip. Isinulat ni Gauff ang kanyang Märchen - mga kwentong engkanto - para sa mga anak ni Baron Hegel na unang inilathala sa "Almanac of Fairy Tales of January 1826 for the Sons and Daughters of the Noble Classes." Mayroong mga gawa ni Gauff bilang "Calif the Stork", "Little Muk", at ilang iba pa, na agad na nakakuha ng katanyagan sa mga bansang nagsasalita ng Aleman. Sa una ay tumutuon sa silangang alamat, pagkatapos ay nagsimula siyang gumamit ng mga alamat sa Europa sa mga engkanto.
- Mga Kuwento ni Vladimir Odoevsky Tales of Vladimir Odoevsky Si Vladimir Odoevsky ay pumasok sa kasaysayan ng kulturang Ruso bilang isang kritiko sa panitikan at musika, manunulat ng prosa, museo at manggagawa sa aklatan. Marami siyang ginawa para sa panitikan ng mga bata sa Russia. Sa kanyang buhay naglathala siya ng ilang mga libro para sa pagbabasa ng mga bata: "Bayan sa isang Snuffbox" (1834-1847), "Mga engkanto at kwento para sa mga anak ni Lolo Irenaeus" (1838-1840), "Koleksyon ng mga kanta ng mga bata ni Lolo Irenaeus" (1847), "Aklat ng mga bata para sa Linggo" ( 1849). Kapag lumilikha ng mga engkanto para sa mga bata, madalas na bumaling si Odoevsky sa mga paksa ng alamat. At hindi lamang sa mga Ruso. Ang pinakasikat ay dalawang fairy tale ni V. F. Odoevsky - "Moroz Ivanovich" at "Bayan sa isang Snuff Box".
- Tales of Vsevolod Garshin Tales of Vsevolod Garshin Garshin V.M. - Russian manunulat, makata, kritiko. Nakamit niya ang katanyagan pagkatapos mailathala ang kanyang unang obra, "4 Days." Ang bilang ng mga engkanto na isinulat ni Garshin ay hindi malaki - lima lamang. At halos lahat sila ay kasama kurikulum ng paaralan. Alam ng bawat bata ang mga fairy tales na "The Frog the Traveler", "The Tale of the Toad and the Rose", "The Thing That Never Happened". Ang lahat ng mga engkanto ni Garshin ay puno ng malalim na kahulugan, na nagsasaad ng mga katotohanan na walang mga hindi kinakailangang metapora at isang lubos na kalungkutan na tumatakbo sa bawat isa sa kanyang mga kuwento, bawat kuwento.
- Mga Kuwento ni Hans Christian Andersen Mga Fairy Tales ni Hans Christian Andersen Hans Christian Andersen (1805-1875) - Danish na manunulat, mananalaysay, makata, playwright, essayist, internasyonal na may-akda sikat na fairy tale para sa mga bata at matatanda. Ang pagbabasa ng mga fairy tale ni Andersen ay kaakit-akit sa anumang edad, at binibigyan nila ang mga bata at matatanda ng kalayaan na hayaang lumipad ang kanilang mga pangarap at imahinasyon. Ang bawat fairy tale ni Hans Christian ay naglalaman ng malalim na pag-iisip tungkol sa kahulugan ng buhay, moralidad ng tao, kasalanan at mga birtud, kadalasang hindi napapansin sa unang tingin. Ang pinakasikat na fairy tale ni Andersen: The Little Mermaid, Thumbelina, The Nightingale, The Swineherd, Chamomile, Flint, Wild Swans, The Tin Soldier, The Princess and the Pea, The Ugly Duckling.
- Mga Kuwento ni Mikhail Plyatskovsky Tales of Mikhail Plyatskovsky Si Mikhail Spartakovich Plyatskovsky ay isang Sobyet na manunulat ng kanta at playwright. Kahit na sa kanyang mga taon ng pag-aaral, nagsimula siyang gumawa ng mga kanta - parehong tula at melodies. Ang unang propesyonal na kanta na "March of the Cosmonauts" ay isinulat noong 1961 kasama si S. Zaslavsky. Halos walang taong hindi pa nakarinig ng mga ganitong linya: "mas mahusay na kumanta sa koro," "ang pagkakaibigan ay nagsisimula sa isang ngiti." Baby raccoon mula sa cartoon ng Sobyet at ang pusang si Leopold ay kumanta ng mga kanta batay sa mga tula ng sikat na manunulat ng kanta na si Mikhail Spartakovich Plyatskovsky. Ang mga engkanto ni Plyatskovsky ay nagtuturo sa mga bata ng mga patakaran at pamantayan ng pag-uugali, modelo ng mga pamilyar na sitwasyon at ipakilala sila sa mundo. Ang ilang mga kuwento ay hindi lamang nagtuturo ng kabaitan, kundi pati na rin ang pagtawanan ng mga masasamang katangian ng mga bata.
- Mga Kuwento ni Samuel Marshak Tales of Samuil Marshak Samuil Yakovlevich Marshak (1887 - 1964) - Russian Soviet poet, translator, playwright, literary critic. Kilala siya bilang may-akda ng mga fairy tale para sa mga bata, mga satirical na gawa, pati na rin ang "pang-adulto", seryosong lyrics. Kabilang sa mga dramatikong gawa ni Marshak, ang fairy tale ay gumaganap ng "Twelve Months", "Smart Things", "Cat's House" ay lalong tanyag na basahin ang mga tula at fairy tale ni Marshak mula sa mga unang araw sa kindergarten, pagkatapos ay itinanghal sila sa mga matinee. , at sa mas mababang baitang sila ay tinuturuan ng puso.
- Mga Tale ni Gennady Mikhailovich Tsyferov Ang mga engkanto ni Gennady Mikhailovich Tsyferov Gennady Mikhailovich Tsyferov ay isang Sobyet na manunulat-kuwento, tagasulat ng senaryo, manunulat ng dula. Dinala ng animation si Gennady Mikhailovich sa kanyang pinakamalaking tagumpay. Sa pakikipagtulungan sa Soyuzmultfilm studio, higit sa dalawampu't limang cartoons ang inilabas sa pakikipagtulungan ni Genrikh Sapgir, kabilang ang "The Engine from Romashkov", "My Green Crocodile", "How the Little Frog Was Looking for Dad", "Losharik" , "Paano Maging Malaki" . Ang matamis at mabait na kwento ni Tsyferov ay pamilyar sa bawat isa sa atin. Ang mga bayani na naninirahan sa mga aklat ng kahanga-hangang manunulat ng mga bata ay palaging tutulong sa isa't isa. Ang kanyang tanyag na mga engkanto: "Noong unang panahon ay may nabuhay na isang sanggol na elepante", "Tungkol sa isang manok, araw at isang batang oso", "Tungkol sa isang sira-sirang palaka", "Tungkol sa isang steamboat", "Isang kuwento tungkol sa isang baboy" , atbp. Mga koleksyon ng mga fairy tale: "Paano hinahanap ng isang maliit na palaka si tatay", " Multi-colored giraffe", "Locomotive mula sa Romashkovo", "Paano maging malaki at iba pang mga kuwento", "Diary ng isang maliit na oso".
- Mga Tale ni Sergei Mikhalkov Tales of Sergei Mikhalkov Mikhalkov Sergei Vladimirovich (1913 - 2009) - manunulat, manunulat, makata, fabulist, playwright, war correspondent sa panahon ng Dakila Digmaang Makabayan, may-akda ng teksto ng dalawang himno Unyong Sobyet at anthem Russian Federation. Sinimulan nilang basahin ang mga tula ni Mikhalkov sa kindergarten, pinipili ang "Uncle Styopa" o ang pantay na sikat na tula na "Ano ang mayroon ka?" Dinala tayo ng may-akda pabalik sa nakaraan ng Sobyet, ngunit sa paglipas ng mga taon ang kanyang mga gawa ay hindi nauubos, ngunit nakakakuha lamang ng kagandahan. Ang mga tula ng mga bata ni Mikhalkov ay matagal nang naging mga klasiko.
- Mga Kuwento ni Suteev Vladimir Grigorievich Ang Tales of Suteev na si Vladimir Grigorievich Suteev ay isang manunulat, ilustrador, at direktor-animator ng Russian Soviet. Isa sa mga nagtatag Animasyon ng Sobyet. Ipinanganak sa pamilya ng doktor. Ang ama ay isang matalinong tao, ang kanyang hilig sa sining ay ipinasa sa kanyang anak. SA teenage years Si Vladimir Suteev, bilang isang ilustrador, ay pana-panahong nai-publish sa mga magasin na "Pioneer", "Murzilka", "Friendly Guys", "Iskorka", at sa pahayagan na "Pionerskaya Pravda". Nag-aral sa Moscow Higher Technical University na pinangalanan. Bauman. Mula noong 1923 siya ay isang ilustrador ng mga aklat para sa mga bata. Inilarawan ni Suteev ang mga aklat ni K. Chukovsky, S. Marshak, S. Mikhalkov, A. Barto, D. Rodari, pati na rin ang kanyang sariling mga gawa. Ang mga kwento na binubuo ni V. G. Suteev sa kanyang sarili ay isinulat nang laconically. Oo, hindi niya kailangan ang verbosity: lahat ng hindi sinabi ay iguguhit. Gumagana ang artist tulad ng isang cartoonist, nire-record ang bawat galaw ng karakter upang lumikha ng magkakaugnay, lohikal na malinaw na aksyon at isang maliwanag, hindi malilimutang imahe.
- Mga Tale ni Tolstoy Alexey Nikolaevich Mga Tale ni Tolstoy Alexey Nikolaevich Tolstoy A.N. - Ruso na manunulat, isang napakaraming nalalaman at maraming nalalaman na manunulat, na nagsulat sa lahat ng uri at genre (dalawang koleksyon ng mga tula, higit sa apatnapung dula, mga script, adaptasyon ng mga fairy tale, journalistic at iba pang mga artikulo, atbp.), lalo na isang manunulat ng prosa, isang master ng kamangha-manghang pagkukuwento. Mga genre sa pagkamalikhain: prosa, kwento, kwento, dula, libretto, satire, sanaysay, pamamahayag, nobelang pangkasaysayan, science fiction, fairy tale, tula. Isang sikat na fairy tale ni Tolstoy A.N.: "The Golden Key, or the Adventures of Pinocchio," na isang matagumpay na adaptasyon ng isang fairy tale ng isang Italyano na manunulat noong ika-19 na siglo. Ang "Pinocchio" ni Collodi ay kasama sa gintong pondo ng panitikang pambata sa daigdig.
- Mga Kuwento ni Tolstoy Lev Nikolaevich Tales of Tolstoy Lev Nikolaevich Tolstoy Lev Nikolaevich (1828 - 1910) ay isa sa mga pinakadakilang manunulat at palaisip na Ruso. Salamat sa kanya, hindi lamang lumitaw ang mga gawa na kasama sa kaban ng panitikan sa mundo, kundi pati na rin ang isang buong relihiyoso at moral na kilusan - Tolstoyism. Sumulat si Lev Nikolaevich Tolstoy ng maraming nakapagtuturo, buhay na buhay at kawili-wiling mga engkanto, pabula, tula at kwento. Marami rin siyang isinulat na maliliit ngunit magagandang fairy tale para sa mga bata: Three Bears, How Uncle Semyon told about what happened to him in the forest, The Lion and the Dog, The Tale of Ivan the Fool and his two brothers, Two Brothers, Worker Emelyan and the Empty Drum at marami pang iba. Si Tolstoy ay sineseryoso ang pagsusulat ng maliliit na engkanto para sa mga bata at nagtrabaho nang husto sa kanila. Ang mga engkanto at kwento ni Lev Nikolaevich ay nasa mga libro pa rin para sa pagbabasa sa mga elementarya hanggang ngayon.
- Mga Kuwento ni Charles Perrault Mga Fairy Tales ni Charles Perrault Charles Perrault (1628-1703) - Ang Pranses na manunulat-kuwento, kritiko at makata, ay miyembro ng French Academy. Malamang imposibleng makahanap ng taong hindi alam ang kwento tungkol sa Little Red Riding Hood at kulay abong lobo, tungkol sa maliit na batang lalaki o iba pang hindi malilimutang mga character, makulay at napakalapit hindi lamang sa isang bata, kundi pati na rin sa isang may sapat na gulang. Ngunit lahat sila ay may utang na loob sa kahanga-hangang manunulat na si Charles Perrault. Ang bawat isa sa kanyang mga fairy tale ay isang katutubong epiko;
- Ukrainian folk tales Ukrainian folk tales Ukrainian folk tales ay maraming pagkakatulad sa istilo at nilalaman sa Russian folk tales. Ang mga engkanto ng Ukrainian ay nagbibigay ng maraming pansin sa pang-araw-araw na katotohanan. Ang alamat ng Ukrainian ay napakalinaw na inilarawan ng isang kuwentong bayan. Ang lahat ng tradisyon, pista at kaugalian ay makikita sa mga plot ng mga kwentong bayan. Kung paano nabuhay ang mga Ukrainians, kung ano ang mayroon sila at wala, kung ano ang kanilang pinangarap at kung paano sila tumungo sa kanilang mga layunin ay malinaw ding naka-embed sa kahulugan. mga fairy tale. Ang pinakasikat na Ukrainian folk tales: Mitten, Koza-dereza, Pokatygoroshek, Serko, ang kuwento ng Ivasik, Kolosok at iba pa.
- Mga bugtong para sa mga bata na may mga sagot Mga bugtong para sa mga bata na may mga sagot. Isang malaking seleksyon ng mga bugtong na may mga sagot para sa masaya at intelektwal na aktibidad kasama ang mga bata. Ang bugtong ay isang quatrain lamang o isang pangungusap na naglalaman ng tanong. Pinagsasama ng mga bugtong ang karunungan at ang pagnanais na malaman ang higit pa, makilala, magsikap para sa isang bagong bagay. Samakatuwid, madalas natin silang nakakaharap sa mga engkanto at alamat. Ang mga bugtong ay maaaring malutas sa daan patungo sa paaralan, kindergarten, at magamit sa iba't ibang mga kumpetisyon at pagsusulit. Ang mga bugtong ay nakakatulong sa pag-unlad ng iyong anak.
  - Mga bugtong tungkol sa mga hayop na may mga sagot Ang mga bata sa lahat ng edad ay mahilig sa mga bugtong tungkol sa mga hayop. mundo ng hayop ay magkakaiba, kaya maraming mga bugtong tungkol sa mga alagang hayop at ligaw na hayop. Ang mga bugtong tungkol sa mga hayop ay mahusay na paraan ipakilala sa mga bata ang iba't ibang hayop, ibon at insekto. Salamat sa mga bugtong na ito, maaalala ng mga bata, halimbawa, na ang isang elepante ay may puno ng kahoy, ang isang kuneho ay may malalaking tainga, at ang isang hedgehog ay may matinik na karayom. Ang seksyong ito ay nagpapakita ng pinakasikat na mga bugtong ng mga bata tungkol sa mga hayop na may mga sagot.
  - Mga bugtong tungkol sa kalikasan na may mga sagot Mga bugtong para sa mga bata tungkol sa kalikasan na may mga sagot Sa seksyong ito ay makikita mo ang mga bugtong tungkol sa mga panahon, tungkol sa mga bulaklak, tungkol sa mga puno at maging tungkol sa araw. Kapag pumapasok sa paaralan, dapat alam ng bata ang mga panahon at mga pangalan ng mga buwan. At ang mga bugtong tungkol sa mga panahon ay makakatulong dito. Ang mga bugtong tungkol sa mga bulaklak ay napakaganda, nakakatawa at magbibigay-daan sa mga bata na matutunan ang mga pangalan ng panloob at hardin na mga bulaklak. Ang mga bugtong tungkol sa mga puno ay napaka-nakaaaliw na matututunan ng mga bata kung aling mga puno ang namumulaklak sa tagsibol, kung aling mga puno ang namumunga ng mga matatamis na bunga at kung ano ang hitsura nito. Marami ring matututunan ang mga bata tungkol sa araw at mga planeta.
  - Mga bugtong tungkol sa pagkain na may mga sagot Masarap na bugtong para sa mga bata na may mga sagot. Upang ang mga bata ay makakain ng ganito o ganoong pagkain, maraming mga magulang ang gumagawa ng lahat ng uri ng mga laro. Nag-aalok kami sa iyo ng mga nakakatawang bugtong tungkol sa pagkain na makakatulong sa iyong anak sa tamang pagtrato sa nutrisyon. positibong panig. Dito makikita mo ang mga bugtong tungkol sa mga gulay at prutas, tungkol sa mga kabute at berry, tungkol sa mga matatamis.
  - Mga bugtong tungkol sa ang mundo sa paligid natin may mga sagot Mga bugtong tungkol sa mundo sa paligid natin na may mga sagot Sa kategoryang ito ng mga bugtong, mayroong halos lahat ng bagay na may kinalaman sa tao at sa mundo sa paligid niya. Ang mga bugtong tungkol sa mga propesyon ay lubhang kapaki-pakinabang para sa mga bata, dahil sa murang edad ay lilitaw ang mga unang kakayahan at talento ng bata. At siya ang unang mag-iisip kung ano ang gusto niyang maging. Kasama rin sa kategoryang ito ang mga nakakatawang bugtong tungkol sa mga damit, tungkol sa transportasyon at mga sasakyan, tungkol sa iba't ibang uri ng mga bagay na nakapaligid sa atin.
  - Mga bugtong para sa mga bata na may mga sagot Mga bugtong para sa mga maliliit na may mga sagot. Sa seksyong ito, magiging pamilyar ang iyong mga anak sa bawat titik. Sa tulong ng gayong mga bugtong, mabilis na maaalala ng mga bata ang alpabeto, matutunan kung paano magdagdag ng mga pantig at magbasa ng mga salita nang tama. Gayundin sa seksyong ito ay may mga bugtong tungkol sa pamilya, tungkol sa mga tala at musika, tungkol sa mga numero at paaralan. Ang mga nakakatuwang bugtong ay makaabala sa iyong sanggol masamang kalooban. Ang mga bugtong para sa mga maliliit ay simple at nakakatawa. Ang mga bata ay nasisiyahan sa paglutas sa kanila, pag-alala sa kanila at pag-unlad sa panahon ng laro.
  - Mga kawili-wiling bugtong may mga sagot Mga kawili-wiling bugtong para sa mga bata na may mga sagot. Sa bahaging ito makikilala mo ang iyong mga mahal sa buhay mga bayani sa engkanto. Ang mga bugtong tungkol sa mga fairy tale na may mga sagot ay nakakatulong sa iyo na gawing tunay na palabas ang mga masasayang sandali mga eksperto sa fairy tale. At ang mga nakakatawang bugtong ay perpekto para sa Abril 1, Maslenitsa at iba pang mga pista opisyal. Ang mga bugtong ng decoy ay pahalagahan hindi lamang ng mga bata, kundi pati na rin ng mga magulang. Ang pagtatapos ng bugtong ay maaaring hindi inaasahan at walang katotohanan. Ang mga trick na bugtong ay nagpapabuti sa mood ng mga bata at nagpapalawak ng kanilang pananaw. Gayundin sa seksyong ito ay may mga bugtong para sa mga partido ng mga bata. Siguradong hindi magsasawa ang mga bisita mo!
- Mga Tula ni Agnia Barto Mga Tula ni Agnia Barto Ang mga tulang pambata ni Agnia Barto ay kilala at mahal na mahal natin simula pagkabata. Ang manunulat ay kamangha-manghang at multifaceted, hindi niya inuulit ang kanyang sarili, kahit na ang kanyang estilo ay maaaring makilala mula sa libu-libong mga may-akda. Palaging bago ang mga tula ni Agnia Barto para sa mga bata sariwang ideya, at dinadala ito ng manunulat sa kanyang mga anak bilang pinakamahalagang bagay na mayroon siya, taos-puso, nang may pagmamahal. Ang pagbabasa ng mga tula at fairy tales ni Agniy Barto ay isang kasiyahan. Ang magaan at kaswal na istilo ay napakapopular sa mga bata. Kadalasan, ang mga maikling quatrain ay madaling matandaan, na tumutulong sa pagbuo ng memorya at pagsasalita ng mga bata.

Fairy tale Ang Ugly Duckling

Hans Christian Andersen

Fairy tale The Ugly Duckling buod:

Ang fairy tale na "The Ugly Duckling" ay naglalarawan sa mahirap na kapalaran ng pangit na pato, na mula pagkabata ay sumailalim sa pangungutya at pambu-bully mula sa kanyang mga kamag-anak. Isang araw ang Ugly Duckling ay nakakita ng magaganda at magagandang swans sa pond at mula noon ay kinainggitan niya ang mga marangal na ibon at ang kanilang kagandahan. Nang mapagod ang sisiw sa pang-aapi, nagpasya siyang lumangoy sa mga magagandang swans, sa pag-asang papatayin siya ng mga ito dahil sa kanyang kapangitan, ngunit isipin ang kanyang pagkagulat nang iyuko niya ang kanyang ulo at makita ang kanyang repleksyon sa tubig. Siya ay naging isang magandang sisne, sa inggit ng lahat ng kanyang mga kamag-anak.

Maraming mga cartoon ang ginawa batay sa fairy tale na ito, at ito ay isinalin sa maraming wika sa mundo. Ang fairy tale na ito ay nagtuturo ng kabaitan at pasensya. Sa ating buhay, madalas mangyari ang mga bagay tulad ng sa fairy tale na ito. Marami ang nakasanayan nang manghusga sa kanilang sarili, at lahat ng iba sa kanila ay pangungutya at pambu-bully. Ngunit kailangan mong palaging mahalin ang iyong sarili para sa kung sino ka. At, kung naniniwala ka sa iyong sarili, kung gayon sa hinaharap ay magbibigay ito ng magagandang resulta at hahantong sa personal na tagumpay.

Nabasa ng Fairy tale The Ugly Duckling:

Pinaliwanagan ng araw ang lumang asyenda, na napapaligiran ng malalalim na kanal ng tubig. Ang buong lupa - mula sa mga dingding ng bahay hanggang sa tubig mismo - ay tinutubuan ng burdock, napakataas na ang maliliit na bata ay maaaring tumayo sa ilalim ng pinakamalaking mga dahon nito nang buong taas.

Sa kasukalan ng burdock ito ay bilang bingi at ligaw tulad ng sa isang masukal na kagubatan, at may isang pato na nakaupo sa kanyang mga itlog. Matagal na siyang nakaupo, at medyo pagod na siya sa aktibidad na ito. Bukod dito, siya ay bihirang bisitahin - ang iba pang mga pato ay mas gustong lumangoy sa mga kanal kaysa umupo sa burdock at kwek-kwek kasama niya.

Sa wakas ay pumutok ang mga kabibi.

Ang mga duckling ay nagsimulang gumalaw, nagdaldal ang kanilang mga tuka at inilabas ang kanilang mga ulo.

- Pip, pip! - sabi nila.

- Kwek, kwek! - sagot ng pato. - Bilisan mo!

- Oh, gaano kalaki ang mundo! - sabi ng mga duckling. Syempre! Ngayon sila ay nagkaroon ng mas maraming espasyo kaysa sa shell.

- Hindi mo ba naisip na ang buong mundo ay narito? - sabi ng ina. - Ano ba yan! Ito ay umaabot sa malayo, malayo, sa kabila ng hardin, sa kabila ng bukid... Ngunit, upang sabihin ang totoo, hindi pa ako nakapunta doon sa aking buhay!.. Buweno, nakalabas na ba ang lahat? – Tumayo si Jonas. - Naku, hindi lang iyon... Ang pinakamalaking itlog ay buo! Kailan ito matatapos! Malapit na akong mawalan ng pasensya.

At umupo ulit siya.

- Well, kamusta ka? - tanong ng matandang pato, na nakadikit ang kanyang ulo sa kasukalan ng burdock.

"Buweno, hindi ko kaya ang isang itlog," sabi ng batang pato. "Umupo ako at umupo, ngunit hindi pa rin ito sumabog." Ngunit tingnan mo iyong mga maliliit na napisa na. Kaibig-ibig lang! Lahat, bilang isa, tulad ng kanilang ama! At siya, ang walang kwenta, hindi man lang ako dinalaw kahit minsan!

"Hindi, sa palagay ko uupo ako," sabi ng batang pato. "Nakapagtiis ako nang labis na kaya kong magtiis ng kaunti pa."

- Well, umupo ka! - sabi ng matandang pato at umalis. At sa wakas ay pumutok ang malaking itlog.

- Pip! Pip! - tumili ang sisiw at nahulog sa shell.

Ngunit kung gaano siya kalaki at pangit! Ang pato ay tumingin sa kanya mula sa lahat ng panig at ibinaba ang kanyang mga pakpak.

- Nakakakilabot na freak! - sabi niya. - At hindi katulad ng iba! Hindi ba talaga ito pabo? Aba, kasama ko siya sa tubig, kahit pilitin ko siyang itulak doon!

Kinabukasan ay maganda ang panahon, ang berdeng burdock ay binaha ng araw.

Ang pato at ang kanyang buong pamilya ay pumunta sa kanal. Bultikh! – at natagpuan niya ang kanyang sarili sa tubig.

- Kwek-kwek! Sundan mo ako! Buhay! - tawag niya, at sunod-sunod na tumalsik din ang mga duckling sa tubig.

Noong una ay natakpan sila ng tubig, ngunit agad silang lumutang at perpektong lumangoy pasulong. Ang kanilang mga paa ay gumana nang ganoon. Kahit ang pangit na grey duckling ay nakisabay sa iba.

- Anong uri ng pabo ito? - sabi ng pato. - Tingnan kung gaano siya kagaling magtampisaw gamit ang kanyang mga paa! At gaano ito nananatiling tuwid! Hindi, ito ang sarili kong anak. Oo, hindi naman siya masyadong masama, kung titingnan mo siyang mabuti. Aba, dali, sundan mo ako! Ipapakilala kita ngayon sa lipunan - pupunta tayo sa bakuran ng manok. Manatiling malapit sa akin upang walang makatapak sa iyo, at mag-ingat sa mga pusa!

- Ganito palagi ang nangyayari sa buhay! - sabi ng pato at dinilaan ang kanyang tuka gamit ang kanyang dila - siya mismo ay hindi tumanggi sa pagtikim ng ulo ng igat. - Buweno, igalaw mo ang iyong mga paa! – utos niya, lumingon sa mga duckling. - Quack at yumuko sa matandang pato diyan! Siya ang pinakasikat dito. Siya ay may lahing Espanyol kaya naman mataba siya. Tingnan mo, mayroon siyang pulang patch sa kanyang paa! kay ganda! Ito ang pinakamataas na pagkakaiba na matatanggap ng pato. Nangangahulugan ito na hindi nila nais na mawala siya - ang mga tao at hayop ay agad na nakikilala sa pamamagitan ng piraso ng papel na ito. Well, buhay ito! Huwag pagsamahin ang iyong mga paa! Ang isang well-bred duckling ay dapat iikot ang kanyang mga paa palabas. ganito! Tingnan mo. Ngayon ikiling ang iyong mga ulo at sabihin: "Quack!"

Ginawa iyon ng mga duckling.

Ngunit ang ibang mga itik ay tumingin sa kanila at nagsalita nang malakas:

- Buweno, mayroon pa ring isang buong sangkawan! Para bang hindi tayo magiging sapat kung wala sila! At ang isa ay napakakulit! Hinding-hindi namin ito kukunsintihin!

At ngayon lumipad ang isang pato at tinutusok siya sa leeg.

- Pabayaan mo siya! - sabi ng ina na pato. - Pagkatapos ng lahat, wala siyang ginawa sa iyo!

- Sabihin na natin. Ngunit ito ay medyo malaki at awkward! – sumirit ang galit na pato. "Hindi masakit na turuan siya ng leksyon."

At ang marangal na pato na may pulang patch sa kanyang binti ay nagsabi:

- Mayroon kang magagandang anak! Ang lahat ay napaka, napakabuti, maliban sa isa, marahil... Ang kawawang kapwa ay isang pagkabigo! Ang sarap i-remake ito.

- Ito ay ganap na imposible, iyong karangalan! - sagot ng inang pato. "Siya ay pangit, iyon ay totoo, ngunit siya ay may mabuting puso." At hindi siya lumalangoy nang mas masahol pa, sabi ko, mas mahusay kaysa sa iba. Sa tingin ko sa paglipas ng panahon ay lalabas ito at magiging mas maliit. Matagal na itong nasa itlog kaya medyo lumaki. “At pinakinis niya ang mga balahibo sa kanyang likod gamit ang kanyang tuka. "At saka, siya ay isang drake, at ang isang drake ay hindi talaga kailangan ng kagandahan." Sa tingin ko siya ay magiging malakas at gagawa ng kanyang paraan sa buhay.

– Ang natitira sa mga duckling ay napaka-cute! - sabi ng maharlikang pato. "Buweno, gawin mo ang iyong sarili sa bahay, at kung makakita ka ng ulo ng igat, maaari mong dalhin ito sa akin."

- Masyadong malaki! - sabi nila.

Sa wakas ay hindi na nakatiis ang sisiw. Tumakbo siya sa kabila ng bakuran at, ibinuka ang kanyang mga pakpak na malamya, sa paanuman ay nahulog sa bakod nang diretso sa matitinik na mga palumpong.

Ang mga maliliit na ibon na nakaupo sa mga sanga ay sabay-sabay na lumipad at nagkalat sa iba't ibang direksyon.

Dito siya nagpalipas ng buong gabi. Ang kawawang duckling ay pagod at napakalungkot.

Sa umaga, ang mga ligaw na pato ay nagising sa kanilang mga pugad at nakakita ng isang bagong kasama.

- Anong uri ng ibon ito? - tanong nila. Ang duckling ay lumingon at yumuko sa lahat ng direksyon sa abot ng kanyang makakaya.

- Aba, nakakainis ka! - sabi ng mga ligaw na pato. "Gayunpaman, wala kaming kinalaman diyan, basta huwag mong pakialaman ang pamilya namin."

Kawawang bagay! Saan pa kaya niya naisip yun! Kung hahayaan lamang siyang tumira sa mga tambo at uminom ng tubig na latian, hindi na siya nanaginip pa.

Kaya naupo siya sa latian ng dalawang araw. Sa ikatlong araw, dalawang ligaw na gander ang lumipad doon. Kamakailan lamang ay natuto silang lumipad at samakatuwid ay napakahalaga sa sarili.

- Makinig, buddy! - sabi nila. "Napakaganda mo kaya nakakatuwang tingnan ka." Gusto mo bang makipagkaibigan sa amin? Kami ay mga libreng ibon - lumilipad kami saan man namin gusto. Mayroon ding latian sa malapit, kung saan nakatira ang mga magagandang ligaw na gansa. Marunong silang magsabi ng: “Rap! Rap!” Nakakatawa ka na, good luck, magiging matagumpay ka sa kanila.

Bang! Pow! - biglang umalingawngaw sa ibabaw ng latian, at ang parehong ganders ay nahulog sa mga tambo na patay, at ang tubig ay naging pula sa dugo.

Tumingin siya sa duckling, inilabas ang matatalas na ngipin at - sampal-sampal! - tumakbo pa.

"Parang wala na," naisip ng duckling at bumuntong hininga. "Atparently, I'm so disgusting na kahit aso ay naiinis na kainin ako!"